“คุณแม่คะ คุณพ่อคะ หนูมีเรื่องจะปรึกษา “
ลูกสาวคนเดียว ดวงใจของพ่อแม่ บอกผู้เป็นผู้ปกครองในขั้นตอนสุดท้าย เรื่องสำคัญขนาดนี้ เธอต้องมีหลักฐานแน่ชัด
“หนูจะเลิกกับพี่เอกค่ะ “
ลูกสาวที่แต่งงานมา3ปีกว่า บอกขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย แม้คนรถจะรายงานว่า คุณเอกกับคุณผึ้ง แยกกันอยู่มาหลายเดือนแล้ว แต่ไม่มีใครคิดว่า เรื่องจะบานปลายถึงเพียงนี้
“บอกเหตุผลพ่อได้ไหม “ ผู้เป็นพ่อถามลูกสาว หาเหตุผลของการเลิกรา
”ถ้าหนูบอกความจริง คุณพ่อคุณแม่ จะยอมรับการตัดสินใจของหนูไหมคะ จะเชื่อใจหนูไหมคะ “ ลูกสาวย้อนถาม
“บอกพ่อมาเถอะ ว่าทำไม มีอะไรกัน ลูกของพ่อ ถึงตัดสินใจแบบนี้ “
ภาพตรงหน้าทำให้พ่อกับแม่อึ้งไปทันที ฝ่ายชายที่เป็นลูกเขย โอบประคองนักศึกษาชาย เดินเข้าคอนโดไป นับสิบภาพและนักศึกษา ก็เปลี่ยนหน้าไปไม่ซ้ำ ทุกอย่างชัดเจนจนคิดไปในทางเดียวกันว่า รสนิยมของลูกเขยไปในทางใด
“แม่จะเป็นลมลูก “
ผู้เป็นแม่บอกลูกสาว นางไม่อยากคิดไปถึงขั้นนั้นเลย ลูกเขยนอกใจคือ ประเด็นสำคัญ จะเพศไหนก็คือนอกใจ
ผู้เป็นพ่อหลับตาลง คิดว่าเพื่อนรัก ไม่รู้เรื่องนี้แน่นอน
“พ่อจะคุยกับพ่อของเอกเอง “ ท่านบอกถึงเรื่องของสองบ้าน น้ำผึ้งขยับตัวเข้าไปหาผู้เป็นพ่อ แล้วบอกเสียงอ่อนโยน
”หนู อยากให้คุณพ่อคุยกับพี่เอกก่อนค่ะ เราควรตกลงกันก่อน หนูไม่อยากให้บ้านพี่เอก ทราบเรื่องรสนิยมของพี่เอกจากทางบ้านเรา “
คนฟังใจอ่อนยวบทันที ลูกสาวของตัวเอง ใจดีใจกว้างยิ่งกว่าใคร แม้ฝ่ายชายจะผิด จะนอกใจ แต่ยังอยากเหลือที่ยืนให้กับฝ่ายชายได้เดินหน้าต่อ
“พี่เอกผิดที่หักหลังหนู หนูพยายามเข้าใจพี่เอกว่า เพราะอะไร พี่เอกถึงได้แต่งงานกับหนู ป๊าพี่เอกคงไม่ทราบเรื่องนี้ ถ้าจะเลิกกัน จะแยกทางกัน หนูก็อยากให้ป๊าพี่เอก เข้าใจไปว่า เราเข้ากันไม่ได้ค่ะ ส่วนเรื่องส่วนตัวของพี่เอก เป็นหน้าที่ของพี่เอก ที่จะแจ้งทางครอบครัวให้ทราบเองนะคะคุณพ่อคุณแม่ “
ผู้เป็นพ่อแม่ของลูกสาว ยิ้มทั้งน้ำตา ให้กับลูกสาวที่แสนดีของตัวเอง
ผู้เป็นพ่อภรรยา บอกด้วยน้ำเสียงเข้มดุ ใบหน้าที่เคยมีรอยยิ้มเคร่งขรึมจนเห็นได้ชัด ลูกเขยหัวแก้วหัวแหวน นั่งตัวลีบเพราะคนมีชนักติดหลัง เริ่มรู้สึกตัว
“พ่อ ไม่คิดเลยว่า เอกจะกล้าทำกับผึ้งขนาดนี้ “
คำพูดของพ่อภรรยา ทำให้เป็นเอกต้องทรุดตัวนั่งลงกับพื้น ใบหน้าหล่อเหลา ซีดเซียวจนเห็นได้ชัดเจน
“เอก ไม่ทราบว่าคุณพ่อ หมายถึงอะไรครับ “ ผู้ร้ายปากแข็งยังทำใจดีสู้เสือ ทั้งที่ในใจทั้งกลัวทั้งกังวลไปหมด
เค้าแปลกใจไม่น้อย ที่พ่อตา เรียกให้มาพบในเวลาทำงาน แล้วเมื่อเช็คกับภรรยา ก็รู้ว่า เจ้าตัวไม่ได้มา มีเพียงเค้าคนเดียวที่ถูกเรียกตัว
”เอก ต้องการอะไร ทำไมถึงกล้าทำแบบนี้กับผึ้ง “ เสียงดุถามย้ำ ทำเอาคนมีความผิด หลบสายตาลง
“ผม รักผึ้งเสมอครับ จากใจ “ คำตอบของลูกเขย ยิ่งทำให้คนไม่ชอบใจ โกรธจัด
“ถ้ารักผึ้ง เอกจะไม่นอกใจผึ้งเด็ดขาด แต่เอกไม่ได้รักผึ้ง เอกรักตัวเอง เอกเห็นแก่ตัว พ่ออนุญาตให้ผึ้งเลิกกับเอกแล้ว และพ่อก็อยากให้เอก ไปบอกครอบครัวเอกด้วยตัวเอง ว่าทำไมถึงเลิกกับผึ้ง อย่าให้ใครมาตำหนิผึ้งได้เด็ดขาด เข้าใจไหม “
ลูกเขยน้ำตาร่วงหล่นเป็นสาย การแต่งงานอันชอบธรรมของเค้าต้องสิ้นสุดลง ครอบครัวที่วาดฝันเอาไว้พังทลายลงเพราะ ตัณหาราคะของตัวเอง น้ำผึ้งเป็นคนดี ดีอย่างที่เค้าคิดว่าจะอยู่กับเธอได้ตลอดรอดฝั่ง แต่เพราะความต้องการภายใน จิตสำนึกในตัว มันเรียกร้องแต่เด็กชายวัยรุ่นเข้ามาเติมเต็ม ทำให้ชีวิตครอบครัวพังลง
“ผมกราบขอโทษคุณพ่อคุณแม่ ที่ทำให้เสียชื่อเสียง กับการกระทำของผม แต่ผมขอกราบขอร้อง ขอความกรุณา ให้คุณพ่อคุณแม่ ช่วยปกปิดความลับของผมได้ไหมครับ “
เสียงร้องไห้ของลูกเขยบาดเข้าไปข้างใน เรื่องส่วนตัวที่ต้องการปิดบัง เป็นปมชีวิตของชายหนุ่มคนนี้
“ผึ้งก็ขอร้อง ไม่ให้พ่อพูด เหมือนกัน “
คำพูดของพ่อภรรยาทำให้ความรู้สึกผิดจู่โจมมาอีกระลอก เค้าทำอะไรลงไป ชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งต้องด่างพร้อยเพราะเค้า เพียงคนเดียว