ใบหน้าที่เคยยิ้มอยู่เสมอ อ่อนแรงจนเห็นได้ชัดเจน น้ำอิงปวดหัวตุบๆ เพราะเครียดกับการสอบทั้งสองวัน เมื่อวานนี้ ก็รู้ว่าพลาดตรงไหนบ้าง และวันนี้ก็รู้ว่าพลาดจุดไหน อาจจะไม่มาก แต่จะดีพอให้ได้รับการผ่านคัดเลือกไหม
หมอฝ้ายที่ยืนรออยู่แล้ว จัดการบีบคอเพื่อนสาวให้อย่างเอาใจ เพราะรู้ว่ามันยาก ยากมากกว่าจะสอบผ่าน เพราะอาจารย์หมอต้องการทดสอบขั้นต้นว่า จะสามารถเรียนรู้เพิ่มเติม และแบกรับความกดดันได้ไหม
“แย่เลยหรอ ยกเลิกนัดไหมละ “ หมอฝ้ายถามเพื่อนรัก ด้วยความห่วงใย เมื่อเช้านี้เธอบอกน้ำอิงแล้วว่า เพื่อนร่วมรุ่นต้องการตัว ก่อนจะกลับไปทำงานอีกครั้ง คุณทหารเลยไม่ได้มารอรับกลับ แต่เป็นฝ่ายมาส่ง และรอทานข้าวกลางวันด้วย
“ไปได้ เกรงใจเพื่อน “ เพราะรู้ดีว่า ทุกคนยุ่งกันทั้งนั้น และบางคนต้องแลกเวรมา เพื่อจะมาพบกันในวันนี้
“ไปเถอะ เดี๋ยวไปสระผมที่ร้านก่อน นอนนวดหัวสักพัก แล้วค่อยไปที่ร้าน ฝ้ายจะนัดที่ร้าน
