ชายหนุ่มร้องหึ ขึ้นจมูก จุดยิ้มร้ายๆ ตรงมุมปาก ดวงตาสีเข้มมองจ้องใบหน้าหวานของคุณหมอสาวที่หันกลับมาสบตาเขา
“นี่แหละนะ ผู้หญิงมักจะมองไม่ออกเวลาเจอตัวร้ายกำลังเล่นบทแสนดี” แล้วทำท่าจะก้าวไปเล่นงานคุณหมอหนุ่มที่เผลอผงะถอยหลังห่างออกไปอย่างไม่รู้ตัว
“หมายความว่าไงคะคุณธาวิต” ร่างบางพยายามขวางร่างใหญ่ของคนพาลเอาไว้เต็มกำลัง ที่เขาพูด มันเข้าใจได้ไม่ยากว่า ธาวิตกำลังกระแทกแดกดันนราธิป ซึ่งเธอก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าพวกเขาไปมีเรื่องกันตอนไหน
“เอ่อๆ อลิน พอดีธิปนึกขึ้นได้ว่าติดเคสคนไข้ด่วนตอนสองทุ่ม ยังไง ธิปขอตัวกลับก่อนนะ เดี๋ยวธิปไลน์หานะ ขอตัวก่อน”
นราธิปชิงตัดบทและขอตัวกลับ เพราะเกรงว่าถ้าอยู่นานไปกว่านี้ ธาวิตจะพูดถึงเรื่องที่ตนเองทำไว้เมื่อห้าปีก่อนต่อหน้าเพื่อนสาวที่หลงรักเป็นแน่
ส่วนคนที่พยายามดันร่างใหญ่กว่าตนเองเกือบเท่าตัวเอาไว้ จนร่างบางสวยเข้าไปแนบชิดอยู่กับอกแกร่งอย่างไม่ได้ต
