ตอนที่ 42
เพี๊ยะ!!! คราวนี้ทุกอย่างหยุดชะงักเหมือนถูกสาป ใบหน้าที่ดิบเถื่อนหันตามแรงเหวี่ยงสุดกำลังของฝ่ามือเล็ก แก้มเขามีรอยแดงเป็นปื้นเล็กน้อย เพราะแรงตบของเธอก็ไม่ได้มีมากมายนัก
บันฑูรหันกลับมามองเจนจิราช้า ๆ ด้วยแววตาลุกวาวจนหญิงสาวนึกกลัว เธอหลับตาคิดว่าเขาคงจะตบเธอคืน แต่เขากลับกระชากชุดพยาบาลที่เธอใส่จนขาดวิ่นกระดุมด้านหน้าหลุดกระจายไปคนละทิศละทาง เมื่อเขาเห็นบราเซียร์สีดำลายลูกไม้สุดสวยของเธอบันฑูรก็แสดงสีหน้ายิ้มกริ่มออกมา
“ถ้าคุณตบผมอีก ผมจะทำให้คุณต้องร้องขอชีวิตจากผม”
“ทำไมคุณจะฆ่าฉันเหรอ?”
“ไม่ฆ่าหรอก สวย ๆ อย่างนี้ฆ่าทิ้งก็เสียดายแย่สิจ๊ะ” เขาจับผมเธอม้วนเล่น หญิงสาวใจเต้นโครมครามพยายามคิดหาวิธีเอาตัวรอดตัวในคืนนี้ เขาพยายามจะเอื้อมไปปลดตะขอบราทางด้านของเธอออก เจนจิราพยายามดิ้นไม่ให้เขาปลดได้ง่าย ๆ น้ำตาของเธอไหลพรากราวกับทำนบพัง บันฑูรเห็นดังนั้นจึงหยุด
เขาจูบลงไปบนใ
