"จริงๆ พายไม่ต้องทำงานก็ได้นะ อยู่บ้านเฉยๆ ก็พอ" แทนไทเดินมาโอบกอดพรพระพายในขณะที่เธอกำลังยืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ที่ใช้สำหรับแต่งตัว โดยที่ร่างบางมีเพียงผ้าขนหนูพันรอบกาย
"ให้อยู่บ้านเฉยๆ พายก็เบื่อแย่สิคะ พายอยากทำงานค่ะ พายอยากใช้ความรู้ที่พายเรียนมา แล้วที่สำคัญพายก็ได้อยู่ใกล้ๆ พี่แทนตลอดเวลาด้วย แต่ถ้าพี่แทนไม่อยากให้พายไป พายไม่ไปก็ได้นะ เดี๋ยวพายไปสมัครงานที่บริษัทอื่น"
"ก็ลองดู ถ้าไม่อยากให้บริษัทที่พายไปสมัครงานเละเป็นจุนก็ลองดู" มาเฟียหนุ่มข่มขู่เสียงเข้ม แต่สีหน้าไม่ได้จริงจังนัก
"โหดไปค่ะ" เธอบอก คลายวงแขนของเขาออกแล้วเดินไปเลือกชุดทำงานในตู้เสื้อผ้าใบใหญ่
"ที่พี่ให้พายอยู่บ้านไม่ต้องทำงาน พี่ก็แค่ไม่อยากให้พายเหนื่อย เพราะแค่พายร้องครางเสียงหวานๆ อยู่ใต้ร่างของพี่แค่นี้พายก็เหนื่อยจนลุกจากเตียงจะไม่ไหวอยู่แล้ว" แทนไทพูดเสียงกระเส่ากลั่นแกล้งพรพระพาย
"พี่แทน! พูดเรื่องงาน
