ในขณะเดียวกัน
“พิงกี้คิดจะมาอยู่ที่นี่กี่วันล่ะ แล้วไทเลอร์ไม่ว่าอะไรหรือยังไง”
เทเรน่าเอ่ยถามชิดหทัยด้วยสีหน้ายิ้มๆ ไม่คิดว่าหญิงสาวจะโผล่มาเยี่ยมคนแก่อย่างนางเร็วถึงเพียงนี้ ถึงแม้นางจะดีใจที่ได้เห็นอีกฝ่ายก็ตาม แต่การที่เด็กคนนี้หนีกลับมาได้อย่างนี้ ก็แสดงว่าความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองคนไม่คืบหน้าน่ะสิ!
หญิงสาวชะงักไปนิดกับคำถาม เธอยกชาขึ้นจิบก่อนจะตอบคำถามของเทเรน่า
“เขาก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ” เพราะเขาไม่อยู่น่ะค่ะ “หนูคิดถึงคุณท่าน อีกอย่างก็เป็นห่วงมากด้วยจริงๆ ค่ะ เลยแวะมาก่อน” พูดจบเธอก็ส่งยิ้มหวานจนดวงตากลมโตหยีโค้งเป็นการประจบเอาใจผู้สูงวัย และกลบเกลื่อนคำโกหกของตัวเอง
รอยยิ้มนั้นทำให้เทเรน่าอดนึกถึงคนสนิทที่ตายไปแล้วไม่ได้ ซึ่งเป็นมารดาของชิดหทัย หญิงสาวเองมีรอยยิ้มไม่ผิดกับผู้เป็นมารดาเลย รอยยิ้มสดใสที่ทำให้ใครต่อใครต่างเอ็นดู
“แค่นั้นเองเหรอจ๊ะ” เทเรน่าย้อนถามอย่างรู้ทัน
ช
