1 คืนวันไนท์ที่ยากจะลืม

1757 Words

ท่ามกลางแสงสีเสียงในผับหรูกลางเมืองผู้คนมากหน้าหลายตาต่างออกมาหาความสุขใส่ตัว ทั้งชายและหญิงต่างโยกกายไปตามเสียงดนตรีที่ดังกระหึ่มอย่างปล่อยตัวปล่อยใจ เหมือนกับเขาและเธอในตอนนี้ “มาเต้นด้วยกันสิคะหรือคุณไม่ถนัดเต้น” น้ำเสียงหวานที่ติดจะอ้อแอ้เล็กน้อยเอ่ยขึ้นตามด้วยนิ้วเรียวที่กรีดไปตามแผงอกล่ำอย่างยั่วยวน “ผมถนัดอย่างอื่นมากกว่า” เสียงทุ้มเอ่ยกระซิบบอกคนตัวเล็ก มือหนาแทรกผ่านรอยแยกด้านข้างชุดเดรสเข้าไปสัมผัสผิวเนียนนุ่มพลางรั้งอีกฝ่ายเข้ามาแนบชิด “มีอะไรมายืนยันไหมคะ?” “ไม่มี....แต่คุณกล้าลองไหมล่ะ?” “น่าสนใจนะ งั้นคุณลองทำให้ฉันเมามากกว่านี้สิ แล้วคุณจะรู้ว่าฉันกล้าพอไหม” น้ำทิพย์พูดทิ้งท้ายไว้ก่อนจะดันอกแกร่งให้ออกห่างเล็กน้อย ชายหนุ่มตรงหน้ายอมรามือแต่โดยดีและมองตามแผ่นหลังเรียบเนียนเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะ สายตาเชิญชวนจากหญิงสาวตรงหน้าทำให้เวกัสยิ้มออกอย่างไม่รู้ตัวและรีบเดินตามเธอไป “งั้นวันนี้ผมเลี้ยงเอง” “สายเปย์เหรอคะ?” “เฉพาะคนที่อยากเปย์” “งั้นชนแก้วกันค่ะ” กริ๊ง สายตาคมจับจ้องไปที่ริมฝีปากแดงอวบอิ่ม ใบหน้าหวานแดงระเรื่อจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังไม่หยุดดื่ม เหล้าในแก้วไม่เคยขาดมือเพราะเวกัสคอยเติมให้ตลอด “คุณเทคแคร์ดีจังนะคะ” “ไม่รู้สิ สิทธิพิเศษมั้ง” กลิ่นโคโลจน์ที่ไม่คุ้นลอยเข้าจมูกร่างเล็กที่ทิ้งหัวไปซบตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เธอถอนหายใจออกมาเล็กน้อยพลางสูดกลิ่นนั้นเข้าไปลึก ๆ มันเป็นกลิ่นที่ทำให้เธอรู้สึกเบาสบายและปลอดภัยในเวลาเดียวกัน แม้จะเพิ่งได้เจอกันเป็นครั้งแรกแต่น่าแปลกที่เขาทำให้เธอหลงลืมความเครียดที่สะสมในหัวได้ ร่างบางหลับตาพริ้มปล่อยให้ชายหนุ่มสำรวจใบหน้าเธออย่างถี่ถ้วน ดวงตากลมโตที่หลับพริ้มอยู่บนไหล่ดึงดูดเขาเข้าหาตั้งแต่แรกที่ได้สบตากัน นัยน์ตาของเธอมีสีน้ำตาลเฮเซลนัท ดูอ่อนหวานทว่าแฝงไปด้วยความเด็ดเดี่ยว ริมฝีปากสีแดงอวบอิ่มที่ขยับเวลาเธอพูดมันทำให้เขาอยากจะเข้าไปบดจูบให้หายอยาก กลิ่นน้ำหอมเฉพาะตัวที่เธอใช้เองก็น่าสนใจไม่ต่างกัน มันทั้งนุ่มนวลและชวนให้หลงใหลในเวลาเดียวกัน “อืมม ฉันว่าฉันเริ่มเมา....” “ใช่ คุณเมาแล้ว” เขาพูดพร้อมกับประคองคนตัวเล็กไว้ในอ้อมแขนเพราะเธอทำท่าจะฟุบลงไปได้ทุกเวลา “ฉันอยากไปต่อกับคุณ” “แน่ใจ?” “หรือคุณไม่กล้าคะ?” “งั้นต้องพิสูจน์” “อื้อออ....” เสียงประท้วงถูกกลืนหายไปคอระหงเมื่อริมฝีปากหนาบดจูบลงมาอย่างไม่ตั้งตัว รสชาติของแอลกอฮอล์ที่เต็มปากถูกกลบด้วยความหวานจากชายหนุ่มที่ไม่แม้แต่จะรู้จักชื่อ เขาประคองใบหน้าของเธอไว้ใต้ฝ่ามือหนา ริมฝีปากทาบลงมาอย่างหนักแน่นและหิวกระหาย ความร้อนแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายราวกับเปลวไฟที่ไม่มีวันดับทำให้เธอจมอยู่ในห้วงความสุขที่ยากจะถอนตัว ริมฝีปากของเขาเคลื่อนไหวอย่างเชี่ยวชาญและลึกซึ้ง ผสานไปกับลมหายใจที่ขาดห้วงและหัวใจที่เต้นกระหน่ำ จนหลงลืมทุกสิ่งรอบตัว เหลือเพียงสัมผัสที่เปี่ยมไปด้วยแรงปรารถนาและความหลงใหลที่ยากจะต้านทาน “ไปกันเลยไหม?” เขากระซิบบอกด้วยเสียงที่แหบพร่า น้ำทิพย์ที่ยังมึนงงไปกับรสจูบที่หอมหวานพยักหน้าตกลงอย่างไม่รู้ตัว กว่าจะได้สติกลับมาก็ตอนที่เขาอุ้มเธอขึ้นมานั่งบนรถหรูพร้อมกับสั่งลูกน้องให้พาไปยังจุดหมาย “กลับคอนโด.....” »»»»»««««« ทั้งสองนัวเนียกันไม่หยุดตั้งแต่บนรถจนตอนนี้มาถึงเตียงกว้าง ชุดเดรสที่ตั้งใจเลือกใส่มาอย่างดีขาดหลุดลุ่ยจนเห็นผิวขาวเนียนตา ไม่ต่างจากชายหนุ่มอีกคนที่ตอนนี้ตามคอเปรอะเปื้อนไปด้วยลิปสติกสีแดง “อื้ออ....” น้ำทิพย์เงยหน้าขึ้นปล่อยให้อีกฝ่ายลากริมฝีปากร้อน ๆ ไปตามคอระหง มือบางสอดแทรกไรผมดำแล้วขยุ้มมันอย่างกระสัน “ผมจะถามคุณอีกรอบ แน่ใจใช่ไหมว่าจะนอนกับผม” ร่างสูงผละออกจากคอขาวพลางเงยหน้าถามเธออีกครั้ง แม้ตอนนี้เขาจะต้องการคนตรงหน้าจนแทบคุมตัวเองไม่อยู่แต่เขาก็ไม่ได้อยากบังคับใจใคร น้ำทิพย์มองเขาด้วยความฉงนเล็กน้อย เธอเมาแต่ก็ยังมีสติมากพอที่จะรู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ และคำตอบของเธอก็คือ ใช่ เธออยากนอนกับเขา “ฉันไม่ถอยแค่นี้หรอกค่ะ ยังไงซะเรื่องระหว่างเรามันก็แค่ ‘วันไนท์สแตนท์’ไม่จำเป็นต้องคิดมากอะไร ทำให้ฉันครางอยู่ใต้ตัวคุณสิ ทำให้ฉันร้องขอให้คุณกระแทกใส่ฉัน คืนนี้ฉันจะเป็นของคุณคนเดียว” “อย่ามาร้องไห้ทีหลังก็แล้วกัน” ในห้องนอนกว้างเต็มไปด้วยเสียงครางหวานตลอดค่ำคืนนี้ กว่าที่ทุกอย่างจะสงบลงก็ตอนที่รุ่งสางกำลังจะมาเยือน ร่างบางที่รู้สึกตัวก่อนและแต่งตัวเรียบร้อยแล้วด้วยเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งของเขาหันไปมองคนที่มอบความสุขให้เธอตลอดค่ำคืนนี้พร้อมกับวางกระดาษโน้ตไว้ที่ข้างหมอน “ขอบคุณนะคะ ที่ทำให้ฉันมีความสุข ลาก่อนค่ะ....” มันก็แค่เซ็กส์ชั่วข้ามคืน ยังไงซะก็คงไม่มีโอกาสได้เจอกันอีก น้ำทิพย์ที่คิดแบบนั้นย่องออกไปจากคอนโดหรูอย่างเงียบเชียบและขึ้นรถแท็กซี่ออกไปโดยไม่รู้เลยว่าชีวิตเธอหลังจากนี้กำลังจะเปลี่ยนไปตลอดกาล..... »»»»»««««« เวกัสรู้สึกตัวในสายของอีกวันด้วยอาการปวดหัว มือหนาควานหาไออุ่นที่กกกอดไว้ทั้งคืนแต่กลับพบเพียงความว่างเปล่า เขาลืมตามองรอบตัวด้วยความสงสัยเล็กน้อยก่อนจะหันไปเจอกับกระดาษโน้ตที่เธอทิ้งไว้ ‘เป็นคืนที่ดีมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ’ ลายมือที่ไม่คุ้นตาเขียนไว้แค่นั้น เวกัสทิ้งตัวลงบนหมอนใบใหญ่พลางครุ่นคิดถึงเรื่องเมื่อคืน ไม่มีใครเข้ากับเขาบนเตียงได้ที่เท่าเธอมาก่อน เธอเป็นคนแรกที่ทำให้เขาอยากทำแทบจะตลอดเวลาถ้าครั้งสุดท้ายเธอไม่หลับไปคาอกเขาก็คงไม่หยุดแค่นั้นแน่ ๆ “ทำไมเหมือนถูกฟันแล้วทิ้งเลยว่ะ” เขาบ่นออกมาเล็กน้อยเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเธอทำเหมือนเขาเป็นเพียงที่ระบายอารมณ์ชั่วคราวเท่านั้น แอบหงุดหงิดด้วยที่ย่องหนีกันไปง่าย ๆ แบบนี้ ก๊อก ก๊อก “คุณเวกัสครับ” “เข้ามา” เขาอนุญาตให้คนข้างนอกเข้ามาพลางดึงผ้าห่มมาปกปิดส่วนล่างไว้ สายตาคมกวาดมองซากเสื้อผ้าที่ยังกองอยู่บนพื้นแต่กลับไม่มีร่องรอยของถุงยางอนามัยเลยสักชิ้น อย่าบอกนะว่า..... “นายน้อยครับ วันนี้มีประชุมกับทางแบล็คดราก้อนตอนบ่ายโมงนะครับ” คริสลูกน้องคนสนิทที่หลงเหลือแค่ไม่กี่คนของเขาเข้ามาแจ้งข่าวการประชุมกับเจ้านาย เขาเหลือบเห็นซากเสื้อผ้าแต่ก็ต้องทำเป็นไม่สนใจ เพราะเวกัสไม่ชอบให้ใครมาสอดเรื่องส่วนตัวของเขา “อืม ไปเตรียมรถให้เรียบร้อย” “ครับ” คริสรีบออกไปทำตามคำสั่ง เมื่อคืนเขาไม่ได้มาคุ้มกันเจ้านายเพราะแม่เข้าโรงพยาบาลกะทันหันเลยต้องไปดูแลท่าน เขาจึงไม่รู้ว่าเวกัสพาใครมาในคอนโดแห่งนี้ “เกิดอะไรขึ้นเนี่ย ปกติไม่พาผู้หญิงมาที่นี่ไม่ใช่หรือไงกัน” เขาได้แต่บ่นกับตัวเอง เวกัสมีกฎของตัวเองเขาจะไม่พาใครเข้าที่นี่สุ่มสี่สุ่มห้าอย่างแน่นอนถ้าเขาจะกินก็มักจะไปตามโรงแรมหรูมากกว่า แต่ถ้าขืนถามไปเขาอาจได้ลูกปืนกลับมาแทนจึงได้แต่เก็บความสงสัยนั้นไว้ในใจ หลังจากที่ลูกน้องออกไปแล้วเวกัสก็รีบหยิบเสื้อคลุมมาสวมก่อนจะเดินหาถุงยางทั่วห้อง เมื่อคืนเขาเองก็เมาไม่ต่างจากเธอ ตัวเองทำอะไรลงไปยังจำไม่ค่อยได้เลย มีความเป็นไปได้สูงว่าเมื่อคืน...เขาไม่ได้ป้องกัน..... “เวรแล้วไง” เขาพยายามเค้นสมองที่ยังเบลอสุดกำลัง ภาพที่กำลังร่วมรักกับเธออย่างถึงพริกถึงขิงผุดมาเป็นฉาก ๆ แต่กลับไม่มีภาพเขาสวมถุงยางเลยแม้แต่ครั้งเดียว แถมเขายังปล่อยในเธอทุกครั้ง.... “ฉิบหายของจริงแล้วไหมล่ะ” เวกัสเสยผมด้วยความหงุดหงิดนี่เป็นครั้งแรกที่เขาทำมันโดยไม่ป้องกัน ปกติแล้วเขาจะระวังในเรื่องนี้มากเพราะยังไม่อยากรับผิดชอบใครตอนนี้แต่นี่เขากลับเมาซะจนไม่คิดถึงมันเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะแบบนี้สินะถึงได้รู้สึกดีจนไม่อยากหยุดทำ.... ตอนนี้เขาทำอะไรไม่ได้เลยเพราะแม้แต่ชื่อยังไม่รู้จักด้วยซ้ำ เธอเป็นใคร อยู่ที่ไหนหรือทำงานอะไรก็ไม่รู้ทั้งนั้น ถ้าจะมีก็คงมีแค่รูปจากกล้องวงจรปิดในคอนโดนี้อย่างเดียว เมื่อคิดได้แบบนั้นร่างสูงก็หันไปคว้ามือถือมากดโทรออกทันที ไม่รู้หรอกว่าตัวเองจะน้ำยาดีแค่ไหนแต่ถ้าเธอดันท้องขึ้นมาจริง ๆ มันจะเป็นเรื่องใหญ่กว่านี้กันไว้ดีกว่ามาตามแก้ทีหลัง.... “ฮัลโหล คริส เช็คกล้องวงจรปิดให้กูแล้วหาข้อมูลผู้หญิงที่กูพามาเมื่อคืน ขอทุกอย่างภายในวันนี้” (ครับนาย) เวกัสสั่งงานเสร็จก็เดินเข้าไปในห้องน้ำ ร่างสูงมองตามเนื้อตัวที่ยังเต็มไปด้วยร่อยรอยจากเมื่อคืน จะว่าไปเธอก็เร่าร้อนแบบสุด ๆ ไปเลย เสียงครางหวาน ๆ ยังติดหูเขาไม่หาย กลิ่นหอมชวนหลงใหลตรงซอกคอก็ยังคงติดอยู่ในความทรงจำไม่ยอมเลือนหายไป ก๊อก ก๊อก ก๊อก “นายน้อยครับ ผมได้ข้อมูลที่สั่งแล้วครับ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more