รอยแค้นซาตาน

อีกหนึ่งชีวิต

คลาร่าและแม่ภัทรเดิทางไปยังคอนโดหรูย่านทองหล่อ เพื่อเตรียมตัวสำหรับบินไปอังกฤษในคืนนี้ โดยมีน้องสาวของคลาร่าชื่อว่า ลิลลี่ รออยู่ที่ห้องอย่างใจจดใจจ่อเพื่อให้พี่สาวและแม่เลี้ยงของเธอเคลียร์กับคนที่บ้าน

“ก๊อก ก๊อก”

“มาแล้วค่ะ”สาวน้อยคนสวยวัย 24 ปี นามว่า “ลิลลี่” น้องสาวคนเดียวของคลาร่า รีบวิ่งออกมาจากห้องครัวทันทีเมื่อได้ยินเสียงกริงจากหน้าห้อง

“ทำอะไรอ่ะยัยลิลลี่ กลิ่นเหม็นจังเลย”คลาร่ายกมือขี้นปิดจมูกเมื่อน้องสาวเปิดประตู แล้วมีกลิ่นเหม็นโชยออกมาจนทำให้เธอพะอือพะอมอยากจะอาเจียน

“หือ??? เหม็นตรงไหนคะ หอมน่ากินจะตาย จมูกพี่คลาร่าต้องปัญหาแน่ๆ”สาวน้อยเกาหัวแกรกๆ ด้วยความสงสัย แล้วมองพี่สาวด้วยแปลกใจเพราะอาหารที่เธอทำไม่ได้มีกลิ่นเหม็นเลยสักนิดแล้วยังเป็นของโปรดพี่สาวเธออีก

“อุ้บ!”เธอรู้สึกพะอือพะอมขึ้นมาจนไม่สามารถทนไหวกับกลิ่นเหม็นจึงรีบวิ่งไปยังห้องน้ำทันที

“พี่คลาร่า!/หนูคลาร่า!”

“อ้วกกกกกกกกก”คลาร่าโก่งคออาเจียนหนัก ทำเอาลิลลี่และแม่ภัทรต่างมองด้วยความเป็นห่วง กลัวจะเป็นอะไรขึ้นมาก่อนเดินทางเพียงไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า

“เป็นอะไรไปลูก ไม่สบายหรือเปล่า”แม่ภัทนลูบแผ่นหลังเบาๆ ให้กับคลาร่าเพื่อจะได้สบายตัว เธอหยุดชะงัดแล้วนิ่งไปสักพัก นึกถึงตอนที่เธอแพ้ท้องลูกชาย อาการแบบเดียวกับหญิงสาวเป๊ะเลย

“หนูไม่ได้เป็นอะไรค่ะแม่ภัทร แค่พักผ่อนน้อยกับเครียดเลยทำให้เป็นแบบนี้”เธอนั่งลงบนพื้นห้องน้ำอย่างหมดแรง ไม่คิดเลยว่าตัวเองจะมาป่วยก่อนเดินทางแบบนี้ คงจะเป็นเพราะว่าก่อนหน้านี้เธอเครียดกับเรื่องณอน

“ไปหาหมอไหมลูก สีหน้าหนูไม่ค่อยจะดีเลยนะ”เธออยากจะให้หมอตรวจให้แน่ใจว่าสิ่งที่คิดไว้ไม่ได้เป็นเรื่องจริง เพราะลูกสาวของเธอกับอดีตแฟนหนุ่มก็เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ่งกัน อาจจะเกิดความผิดพลาดขึ้นมาได้

“ไม่เป็นอะไรค่ะแม่ภัทร ยัยลิลลี่เราทำอะไรในครัวนะ กลิ่นเหม็นมากเลยนะ”

“หือ?? เหม็นได้ยังไงคะ แกงเห็ดไข่มดแดงสุดโปรดของพี่เลยนะคะ”เธอถามขึ้นด้วยความสงสัย เพราะปกติถ้าพี่สาวของเธอได้กลิ่นแกงเห็ดไข่มดแดงขึ้นมาจะต้องดีใจแล้วรีบวิ่งไปห้องครัวทันที แต่นี่กลับมาบอกว่าเหม็นซะงั้น

“หนูคลาร่า.... แม่ว่าอาการแบบนี้ผิดปกติแล้วนะ”แม่ภัทรมองหน้าลูกสาวอย่างหนักอกหนักใจ ตอนนี้เธอมั่นใจแล้วว่าคลาร่าจะต้องท้องแน่นอน อาการเล่นออกชัดเจนซะขนาดนี้

“ยังไงคะ”คลาร่าหันมาถามมารดาด้วยความสงสัย เพราะเธอเองคิดแค่ว่ามันคือจากความเครียดเท่านั้น

“ประจำเดือนหนูมาล่าสุดวันที่เท่าไร”

“เอ่อออ.... เดือนนี้ยังไม่มาเลยค่ะ”คำถามของแม่ภัทรทำให้เธอนึกขึ้นมาได้ว่าประจำเดือนยังไม่มา โดยที่เธอไม่เฉลียวใจเลยสักนิดถึงความผิดปกตินี่ ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี่เธอได้มีเซ็กส์กับณอนและเขาก็ปล่อยใน เธอไม่คิดจะทะลุยาคุมมาได้

“อาการของหนูเหมือนคนท้องเลยนะ แม่ว่าเราควรตรวจสักหน่อยเพื่อความแน่ใจ เดี่ยวแม่ลงไปซื้อที่ตรวจให้”แม่ภัทรบอกขึ้นแล้วรีบลุกไปซื้อที่ตรวจครรภ์ทันที เพื่อจะได้ช่วยกันหาทางออกต่อไป

“ก็ได้ค่ะแม่ภัทร ขอบคุณมากๆ นะคะ”

“หนูลิลลี่ ดูแลพี่เขาด้วยล่ะนะ เดี่ยวแม่ลงไปซื้อที่ตรวจแปบนึง”

“ค่ะแม่ภัทร”

“มาช่วยพยุงพี่หน่อยสิยัยลิลลี่ พี่ลุกขึ้นไม่ไหว”ลิลลี่เดินเข้ามาพยุงพี่สาวของเธอแล้วพาไปนั่งยังโซฟาจากนั้นก็เอาน้ำเปล่าและยาดมมาให้ แล้วเดินไปจัดการกับแกงเห็ดไข่มดแดงให้เสร็จก่อนที่พี่สาวเธอจะอ้วกจนหมดแรงไปมากกว่านี่

​“พี่คลาร่าจะทำยังไงต่อไปคะ ถ้าเกิดท้องขึ้นมาจริงๆ”ลิลลี่ถามขึ้นเมื่อพี่สาวของเธอเริ่มอาการดีขึ้น ไม่ค่อยมึนหัวสักเท่าไรแล้ว

“พี่ก็จะดูแลเขายังไงล่ะ อีกอย่างตอนนี้พวกเราก็กำลังจะไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่อังกฤษ พี่ถือว่าลูกคือของขวัญสำหรับการเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นั่น และไม่มีวันบอกให้ณอนรู้เด็ดขาด เพราะสิ่งที่พี่ทำกับเขามันหนักหนาสาหัสเหลือเกิน”มือบางสัมผัสบริเวณหน้าท้องอย่างแผ่วเบา เธอรู้สึกความอบอุ่นที่ส่งผ่านมาถึงได้ ต่อให้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอพร้อมที่จะรับไว้ทั้งหมด

“แต่พี่ณอนอาจจะดีใจก็ได้นะคะ พี่ณอนอยากจะมีลูกจะตายไป”เธอนึกถึงตอนที่ได้พูดคุยกับอดีตแฟนพี่สาว ชายหนุ่มอยากจะมีครอบครัวเล็กๆ น่ารัก มีลูกสองคนมาคอยวิ่งป้วนเปี้ยนรอบๆ ตัว แววตาวันนั้นเธอยังจำได้ดี ว่าพี่ณอนมีความสุขมากแค่ไหนกับการมีครอบครัวที่ตนเองฝันไว้

“ฟังพี่นะลิลลี่ ลิ่งที่เราทำกับเขาไว้มันมากเหลือเกิน จนไม่สามารถให้อภัยได้ พี่หลอกใช้เขามาถึงสองปี มาล้อเล่นกับความรู้สึกของณอน คิดว่าพี่จะมีหน้ากลับไปหาเขาอีกเหรอ แค่นี้พี่ก็เป็นคนบาปหนาแล้ว”ต่อให้สิ่งที่คิดเกิดเป็นเรื่องจริงขึ้นมา เธอก็ไม่มีวันกลับไปหาณอนแน่นอน เธอละอายต่อสิ่งที่ทำไว้กับเขาเหลือเกิน ต่อให้ไม่บอกตอนนี้ วันข้างหน้าขาก็ต้องรู้เอง เธอยอมเจ็บตอนนี้ยังดีกว่าเจ็บในวันอื่น ผลที่เกิดขึ้นอาจจะไม่ใช่แบบนี้

“น้องเคารพการตัดสินใจของพี่คลาร่านะคะ เพราะรู้ว่าสิ่งที่ทำลงไปเพื่อปกป้องน้องกับแม่ภัทร ถ้าหากไม่เกิดเรื่องพวกนี้ ปานนี้พี่ณอนกับพี่คลาร่าคงได้เตรียมงานแต่งกันไปแล้ว”

“เรื่องมันผ่านไปแล้วช่างมันเถอะ อีกไม่นานเราจะได้ไปเริ่มต้นกันใหม่แล้วนะ”

“แม่ภัทรมาแหละ”ลิลลี่บอกขึ้นเมื่อเห็นมารดากลับมาจากร้านยาพอดีพร้อมกับถุงยาในมือ

“เอาไปตรวจเร็วๆ เลยนะลูก”เธอรีบยื่นถุงใส่ยาให้กับบุตรสาวทันทร จะได้รีบไปตรวจ ตอนนี้หัวใจของเธอสั่นรัวๆ อย่างตื่นเต้นและวิตกไปพร้อมๆ กัน

“ค่ะ”

คลาร่ารีบเดินเข้าไปตรวจในห้องน้ำทันที ตอนนี้หัวใจของเธอเต้นตึกๆ ยิ่งกว่าอะไรเสียอีก มือบางจัดการแกะเครื่องออกแล้วจัดการหยดฉี่ของตนเองลงไป จากนั้นก็นั่งรอผลตรวจอย่างลุ้นระทึก

“สองขีด”

“ลูกแม่....”

สองขีดแดงปรากฏชัดบนเครื่องตรวจอย่างแม่นยำ เธอทรุดลงบนพื้นห้องน้ำอย่างหมดแรง ณ ตอนนี้เธอไม่ได้ตัวคนเดียวอีกต่อไป ยังมีอีกหนึ่งชีวิตที่พร้อมจะตื่นตาดูโลก ของขวัญระหว่างเธอกับณอน ถึงแม้ว่าความสัมพันธ์ของเราสองคนจะพังทลายไปแล้วก็ตาม แต่เธอก็ดีใจกับของขวัญชิ้นดีที่มีค่ามากที่สุดสำหรับเธอ

“ผลเป็นยังไงบ้างลูก”แม่ภัทรถามขึ้นด้วยน้ำเสียงกังวลเมื่อคลาร่าเดินออกมาจากห้องน้ำ

“หนูท้องค่ะ”น้ำเสียงแผ่วเบาบอกขึ้นด้วยความดีใจและเสียใจไปพร้อมๆ กัน ของขวัญล่ำค่าของเธอจากณอน แต่... ตอนนี้ความสัมพันธ์ของเธอกลับเขาได้พังทลายลงไปแล้ว เหลือเพียงแค่เธอเท่านั้น

“ทะ... ท้อง หนูกำลังมีหลานให้แม่ไหมลูก....”แม่ภัทรอ้าปากค้างด้วยความตกใจแล้วเอามือทาบอก เธอถามคลาร่าอีกครั้งเพื่อความแน่ใจว่าตนเองไม่ได้หูฟาดไปเมื่อกี้

“ใช่แล้วค่ะแม่ภัทร หนูตั้งท้องค่ะ”

“แม่.. แม่ดีใจจนพูดไม่ออกเลยลูก ไม่คิดเลยว่าตัวเองจะได้เป็นยายคนเร็วขนาดนี้”เธอลุกขึ้นไปกอดคลาร่าไว้แน่นด้วยความดีใจ เธอกำลังมีหลานตัวเล็กๆ มาคอยวิ่งป่วนให้ปวดหัวอีกแล้ว