สัญญาต้องเป็นสัญญา
800 Words
ตอนที่ 7
พอรุ่งเช้าอลิสากับมารดาก็ไปรออยู่กรมที่ดิน วิฑูรย์ขับรถของตัวเองมาค่อยช่วยเหลือเจ้านายและนำแคชเชียร์เช็กมาให้ฌาวีร์ หลังจากซื้อขายกันเรียบร้อย ฌาวีร์ก็เอ่ยขึ้นกับสองแม่ลูก
“ให้ผมไปส่งที่บ้านมั้ยครับ” ฌาวีร์เอ่ยขึ้นหลังจากที่สองแม่ลูกกำลังจะพากันขึ้นรถเมล์เพื่อกลับบ้าน ส่วนอลิสาเธอแต่งชุดนักศึกษาเพื่อเตรียมพร้อมจะไปเรียนต่อ คุณศศิธรเห็นว่าสายมากแล้วกลัวลูกสาวจะไปเรียนไม่ทัน จึงบอกให้อลิสาไปกับฌาวีร์ อลิสาอ้างกับมารดาว่าเธอมีเรียนสิบเอ็ดโมง ฌาวีร์จึงให้วิฑูรย์ที่ขับรถมาอีกคัน ไปส่งฺศศิธรที่บ้าน
“หลังจากวิฑูรย์แวะส่งศศิธรที่บ้านเรียบร้อยแล้วเขาก็ขับรถกลับไปยังบริษัทก่อนจะเดินไปเจอกับอุทุมพร เลยจำต้องอ้างกับประธานบริษัทไปว่าแม่ของตัวเองไม่สบายก็เลยเข้างานสาย เมื่อคุณอุทุมพรถามถึงบุตรชาย วิฑูรย์ก็รีบบอกว่า ฌาวีร์ออกไปพบลูกค้าที่นัดเอาไว้ หลังจากนั้นวิฑูรย์ก็เลยโทรบอกฌาวีร์ เพื่อจะได้พูดให้ตรงกัน
“ผมอยากรู้จักคุณให้มากกว่านี้ ถ้างั้นเช้านี้เราไปทานมื้อเช้าด้วยกันนะ” ฌาวีร์เอ่ยชวนอลิสาหลังจากวางสายจากวิฑูรย์เรียบร้อยแล้ว
“คงไม่ได้หรอกค่ะ ฉันรีบ” หญิงสาวลงจากรถได้ก็เดินจ้ำอ้าวทันที
“คุณเรียบคาบแรกกี่โมงครับ” ฌาวีร์รีบวิ่งตามเธอไป จนมีนักศึกษาหลายคนเห็น
“สิบเอ็ดโมงค่ะ” เธอตอบสั้น ๆ
“นี่เพิ่งจะเก้าโมงครึ่งเองนะคุณ เราเหลือเวลาอีกตั้งชั่วโมงกว่าเลยนะ” ฌาวีร์รีบอ้างว่าเขาต้องทำความรู้จักกับเธอ เพราะจะได้แสดงเป็นแฟนกันให้แนบเนียบที่สุด
“เราแค่แกล้งเป็นแฟนกัน ทำไมคุณต้องลงทุนขนาดนี้ด้วยคะ” เธอถามอย่างไม่เข้า
“ที่ผมก็ต้องการรู้จักคุณให้มากกว่านี้ ก็เพราะว่าแม่ผมเป็นคนละเอียดนะสิ”
อลิสายอมไปทานมื้อเช้ากับฌาวีร์ แต่ก็แค่ที่โรงอาหารของมหาลัยเท่านั้น แต่นั่นก็เป็นสิ่งที่อลิสาคิดผิดเพราะมีสาว ๆ หลายคนแอบชำเลืองมองฌาวีร์อยู่ตลอดรวมทั้งเพื่อนสนิทของเธอด้วย จนอลิสาต้องถามขึ้นด้วยความหมั่นไส้
“ดู ๆ ไปแล้ว ลักษณะของคุณก็ไม่น่าจะเป็นคนที่หาแฟนยากอะไรนี่คะ ดูสิมีแต่สาว ๆ มองคุณเต็มไปหมด”
“แล้วคุณล่ะ มีแฟนหรือยัง” เขาถามแล้วยิ้ม ก่อนจะจ้องเข้าไปที่ดวงตากลมโตของเธอ
“ไม่บอก” อลิสารีบก้มหน้าทานข้าวแล้ว
“บอกหน่อยสิ เผื่อว่าถ้าคุณมีแฟนแล้วผมจะได้.. ไม่ทำอะไรนอกเหนือจากนี้” เขายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะพูดประโยคหลังออกมา
“หมายความว่ายังไงคะ” เธออยากเข้าไปฉีกอกดูว่าในใจเขาคิดอย่างไรกับเธอกันแน่ ถึงได้มองเธอด้วยสายตาแบบนั้น
“อ่าว! ก็ตอนนี้คุณเล่นละครเป็นแฟนผมอยู่ไง ผมก็ต้องการแบบฟิลแฟนนะสิ ไปทานข้าวด้วยกัน ไปดูหนังด้วยกันอะไรประมาณนี้ไง”
“คุณแค่หลอกแม่ของคุณ เราก็แค่เล่นละครเป็นแฟนกันที่บ้านของคุณก็พอค่ะ”
“อ่าว!..แล้วมันจะไปสมจริงได้ยังไงครับ เกิดแม่ผมท่านไม่เชื่อแล้วให้คนมาตามดูผมกับคุณล่ะ” อลิสาถอนหายใจ
“ฉันจะยอมช่วยเล่นละครเป็นแฟนกับคุณ แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวค่ะ แล้วก็แค่ที่บ้านของคุณเท่านั้น” อลิสายื่นคำขาด
“แต่คุณตกลงกับผมแล้วนะ นี่คิดจะเบี้ยวกันหรือไง” ฌาวีร์รีบท้วง
“ป่าวนี่คะ! ก็ฉันตกลงตามข้อเสนอคุณแต่แรกว่าแค่หลอกแม่ของคุณเท่านั้น คนอื่นไม่เกี่ยว”
“ผมถามคุณอีกรอบ คุณกลัวแฟนคุณเห็นเหรอ”
“เปล่าค่ะ เพียงแค่ฉันไม่ชอบการโกหก”
“โอเค๊!. งั้นพรุ่งนี้เย็น ผมจะมารับคุณไปทานข้าวที่บ้านผม” ฌาวีร์รีบตัดบท สงสัยว่าเขาเองต้องหาแผนใหม่เสียแล้ว
“ค่ะ”
“คุณมีไลน์มั้ย เดี๋ยวผมจะส่งรายละเอียดพวกประวัติส่วนตัวของผมที่คุณต้องรู้..มาให้” ตอนแรกอลิสาไม่ยอมให้ไลน์กับฌาวีร์ แต่พอเขาอ้างว่าถ้าเธอไม่ยอมให้ไลน์กับเขา เขาก็จะไม่ยอมกลับ และขู่ว่าจะไปรอเธอที่หน้าห้องเรียน อลิสากลัวว่าฌาวีร์จะทำอะไรบ้า ๆ เธอจึงยอมให้ไลน์กับฌาวีร์
- Writer
