“อื๊อ! พี่โย!” แผ่นหลังบางแอ่นโค้งเมื่อปากร้อนชื้นครอบครองเต้าทรวงข้างซ้าย พลอยไพลินหลับตาแน่น ร่างสาวสั่นสะท้าน ทั้งเขินอาย ประหม่าและตื่นตระหนกกับสัมผัสที่ไม่เคยคุ้น
วาโยใช้มือข้างหนึ่งประคองดันแผ่นหลังไว้ ไม่ให้เธอห่อตัวหลีกหนีการสำรวจเนื้อตัวจากนายช่างชำนาญการอย่างเขา วงแขนอีกข้างรวบกอดเอวน้อง และป่ายมือลงไปนวดคลึงเหนือเนินสาวผ่านเนื้อผ้ากระโปรงตัวสวยที่เธอสวมอยู่ ก่อนจะเลื่อนลงต่ำอีกนิด แล้วสอดหายเข้าไปใต้ชายกระโปรง แตะต้องสัดส่วนที่เขาเคยลิ้มรสมาแล้ว และรู้ว่าหวานล้ำเพียงใด
พลอยไพลินดิ้นยุกยิกคัดค้านเขาได้ไม่นาน ร่างสาวก็อ่อนระทวยเป็นขี้ผึ้งลนไฟ สองมือที่ก่อนหน้านี้ทั้งดันทั้งผลักไสเขากลับเลื่อนขึ้นไปด้านหลังท้ายทอยแกร่งแล้วกดนวดคลึงเบาๆ
“พี่โย...” ความสุขสมในค่ำคืนนั้นแวบเข้ามาในความคิด รสสวาทที่เขาเคยปรนเปรอให้จนสุดทางทำให้หญิงสาวถวิลหา เขาจะพาเธอไปถึงจุดนั้นไหม พี่โยจะหยุดอยู่
