“ข้าจะรีบกลับมาแล้วกัน เจ้ารีบขึ้นเตียงไปนอนได้แล้ว ข้าจะรีบออกไป แล้วจะได้รีบกลับมา” หงเยว่เทียนสั่งสาวใช้ทันที ขืนนางลังเลอยู่อย่างนี้ มีหวังแผนการของนางไม่มีทางสำเร็จแน่ๆ
“เจ้าค่ะคุณหนู” เมื่อไม่อาจทัดทานผู้เป็นนายได้ นั่นทำให้ซูมี่ไม่มีทางเลือกใดเลย นอกจากทำตามที่เจ้านายของนางต้องการ ในใจของซูมี่ก็ได้แต่ภาวนาอย่าใครจับได้เลย ไม่อย่างนั้นนางต้องถูกโบยจนตาย หรือว่าถูกท่านเสนาบดีหรือคุณชายใหญ่ตัดหัวเอาแน่ๆ เลย
หลังจากที่จัดการให้สาวใช้ทำหน้าที่แทนตนเองเรียบร้อยแล้ว หงเยว่เทียนก็ย่องเบาออกมาจากห้องของนาง โชคดีที่การอารักขาของที่นี่ไม่ได้เข้มงวดเท่าไหร่ นางจึงสามารถมาที่กำแพงด้านหลังจวนที่ไม่ค่อยมีทหารเฝ้ายามเท่าไห่ร่ ก่อนที่นางจะใช้วรยุทธ์ที่นางมีกระโดดขึ้นไปบนกำแพง แล้วก็หลบออกไปจากจวนได้สำเร็จ
นางเดินผ่านความมืดไปเรื่อยๆ ไปที่ชายป่า เพื่อฟื้นฟูวรยุทธ์ของนาง เพราะเจ้าของร่างไม่เคยฝึกลม
