“ไม่โป๊แย้ว หย่อแย้ว” แบล็คเวลส์กับแมกซ์เวลส์หายไปเกือบครึ่งชั่วโมง กลับมาพร้อมกับความหล่อเหลาตั้งแต่หัวจรดเท้า
“โอ้โห หล่อไม่บันยะบันยังมาเลย” เสียงของพวกผู้ใหญ่ที่ตะลึงในความหล่อของสองเด็กชายผู้มีดวงตาสีเทาอมฟ้า ผมจัดทรงปัดข้างมาอย่างเท่ เสื้อแจ็คเก็ตคลุมทับเสื้อยืดสีขาว กางเกงยีนส์สีดำเข้ารูป แต่งขาดที่หัวเข่า และใส่ถุงเท้าด้วย
“จำเป็นต้องหล่อขนาดนี้ไหมคะลูกชาย นึกว่าหลุดมาจากแคทวอล์คแฟชั่นวีค”
“คุงมี้ก็ชมเกิงไป” ยิ่งแม่พูด แบล็คเวลส์กับแมกซ์เวลส์ก็ยิ่งภูมิอกภูมิใจความหล่อเหลาของตัวเอง
“ตาฝรั่ง หน้าเกาหลี หล่อระเบิดระเบ่อ โตไปเป็นพระเอกหรือไอดอลแน่นอน ตาแคนคนนี้ฟันธงเลย” แคนใส่จริตจะก้านชมหลานเต็มที่
“ตาแคนชมงี้แบล็คก็เขินแย่เยย” แบล็คเวลส์บิดตัวด้วยความเขินที่ถูกชมซึ่งหน้าเช่นเดียวกับแมกซ์เวลส์ที่ตัวจะไม่ติดพื้นแล้ว
“ตาแคนชมงี้แมกซ์จะยอยแย้ว”
“บ้ายอกันเสียด้วย” มารินยิ้มขบขันค
