บทที่ 30
“ว้าย” เจนิตาอุทานออกมาอย่างตกใจเมื่อร่างของเธอลอยหวือขึ้นจากพื้นด้วยฝีมือของตติยะ เขาอุ้มเธอมาส่งถึงในห้องน้ำ
“ผมให้เวลาสิบนาทีนะ ผมจะไปเตรียมอาหารรอ ถ้าสิบนาทีคุณยังไม่เสร็จผมจะตามเข้าไปกินคุณแทนข้าว”
“คนบ้า” เจนิตาต่อว่าพร้อมกับปิดประตูใส่หน้าคนจอมหื่น ตติยะหัวเราะเบาๆและเดินไปแกะกับข้าวใส่จานรอหญิงสาวอาบน้ำเสร็จเพื่อทานอาหารมื้อแรกของวันด้วยกัน
เจนิตาก้าวออกมาจากห้องน้ำในชุดเสื้อสายเดี่ยวสีขาวคว้านคอลึกและกางเกงยีนส์ขาสั้นกุด ผมยาวสลวยถูกปล่อยตามธรรมชาติทำให้ตติยะที่เงยหน้าขึ้นมองต้องแอบกลืนน้ำลาย เจนิตาแกล้งทำเป็นไม่เห็นสายตาโลมเลียของเขาเธอเดินไปทรุดกายลงนั่งบนโต๊ะอาหารที่ถูกจัดเตรียมไว้พร้อมสรรพ
“น่ากินจังเลย” ตติยะเดินมาดึงเธอลุกขึ้นและเป็นฝ่ายนั่งลงบนเก้าอี้ก่อนจะดึงเธอให้นั่งลงบนตักเขาอีกที
“อะไรกันคะคุณเต้”
“ก็ผมอุตส่าห์เดินลงไปซื้อมาคุณก็ควรจะตอบแทนผมบ้างสิ ป
