บทที่ 24
ฝ่ายหญิงสาวที่เดินเข้ามาในห้องก็ยืนพิงประตูพร้อมคลำที่หัวใจตัวเองซึ่งกำลังเต้นถี่รัว ใช่ว่าเธอจะไม่เคยใกล้ชิดผู้ชายมาก่อน อาชีพเด็กเสิร์ฟในคลับที่เธอทำมาก่อนหน้านี้ทำให้เธอได้ใกล้ชิดกับผู้ชายมากหน้าหลายตาทั้งที่เข้ามาเกี้ยวพาด้วยความเสน่หาและฉวยโอกาสตามประสาคนมือไว แต่ไม่มีใครที่ทำให้เธอรู้สึกเลือดสูบฉีดและใจเต้นแรงได้แบบที่ตติยะทำเลยแม้แต่คนเดียว คนมีแฟนเขารู้สึกกันแบบนี้เองสินะ
หลังจากอาบน้ำใส่ชุดนอนเรียบร้อยเจนิตาก็ก้าวขึ้นเตียงพร้อมเปิดทีวีดูละครเรื่องโปรด แต่ดูได้ไม่เท่าไหร่เสียงโทรศัพท์ที่วางไว้หัวเตียงก็ดังขึ้น เมื่อหยิบมาดูเธอก็พบว่าไม่ใช่ใครที่ไหนจอมป่วนที่เพิ่งแยกจากเธอได้สักพักนั่นเอง
“โทรมาทำไมคะ” เจนิตาเอ่ยถามไปตามสาย
“โอ้โห ถามแบบนี้ผมเสียใจนะ” ตติยะเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกว่าเสียใจจริงๆ เจนิตาจึงรีบกล่าวแก้อย่างรวดเร็ว โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าเธอเริ่มแคร์เขาขนา
