“ง้อสิ!!” ใบหน้าสวยซบลงที่ซอกคอหนา กลิ่นหอมเฉพาะตัวของหมอรามทำให้ยิปโซไม่อยากปล่อยตัวเองให้ห่างออกจากเขาแม้แต่น้อย
“โซขอโทษค่ะ หายโกรธโซนะ” น้ำเสียงและแววตาออดอ้อนของยิปโซที่ส่งให้หมอรามไม่ได้ผลเลยสักนิด เขายังคงปรายตามองการกระทำของเธอก่อนจะหันไปสนใจข่าวในทีวีต่อ
“นี่โซ ง้อพี่แล้วนะ”
“อืม” คำตอบสั้น ๆ และการกระทำที่เฉยชาเป็นเครื่องยืนยันว่าตอนนี้หมอรามยังไม่หายโกรธ ยิปโซค่อย ๆ ขยับตัวให้นั่งคล่อมหันหน้าเข้าหาเขาอีกครั้ง ใบหน้าสวยซบหน้าลงซอกคอของหมอราม เธอทิ้งน้ำหนักตัวทั้งหมดลงบนแผ่นอกหนา
แผ่นอกที่เปลือยเปล่าสัมผัสกับหน้าอกคู่สวยผ่านชุดนอน เพราะยิปโซไม่ได้ใส่เสื้อชั้นใส่ ชุดนอนกระโปรงผ้าซาตินสีขาวเลิ่กขึ้นจนเห็นขาอ่อน
มือบางค่อย ๆ โอบคอหนาของหมอรามอีกครั้ง ยิปโซแหงนหน้ามองสันกรามของชายหนุ่มที่เธอกำลังนั่งคร่อมอยู่ เขากัดฟันจนเห็นสันกรามเด่นชัด มือหนาค่อย ๆ โอบเอวบางเอาไว้หลวม ๆ แต่สาย
