“เดี๋ยวพี่ขอแวะเอาของที่คอนโดก่อนกลับบ้านนะ” หลังจากเลิกงานหมอรามขับรถมารับยิปโซกับลูกที่บริษัททันทีหลังจากที่เขาออกจากห้องประชุม เพราะกลัวคนตัวเล็กดื้อพาลูกนั่งแท็กซี่กลับเอง
“ก็เดี๋ยวคุณไปส่งฉันกับลูกก็มาเองสิ”
“ทางผ่านแปบเดี๋ยวเอง”
“ตามใจแล้วกัน” ยิปโซหันไปสนใจลูกชายที่นั่งอยู่คาร์ซีทเบาะหลัง ผ่านไปไม่นานรถยนต์คันหรูจอดสนิทที่ลานจอดรถของคอนโด ยิปโซกวาดสายตามองไปยังบริเวณโดยรอบเป็นคอนโดที่เธอแสนคุ้นเคย
“พี่ไม่เคยย้ายไปไหน เพราะกลัวว่าโซอาจจะกลับมาหาพี่” จูง ๆ คนข้าง ๆ ก็พูดขึ้น ดวงตากลมโตหันไปมองใบหน้าหล่อพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ฝันไปเถอะ”
“ริชจะขึ้นไปข้างบนกลับพ่อรึเปล่า” ร่างสูงหันไปถามลูกชายที่นั่งสบายใจอยู่ด้านหลัง
“ไปครับ”
“จะให้ลูกขึ้นไปทำไม”
“ไปสำรวจแทนแม่ ว่าพ่อไม่ได้พาใครมาอยู่ด้วย” ร่างสูงเดินลงจากรถเดินอ้อมมารับลูกชายก่อนจะอุ้มแนบอกเดินขึ้นไปในคอนโด โดยปล่อยให้แม่ของ
