ธนัทธามพาฌาริยามาทานอาหารกลางวันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ไม่ไกลจากโรงพยาบาลมากนัก เมื่อทั้งคู่ทานเสร็จ ชายหนุ่มสั่งกลับบ้านหนึ่งชุดของป้านิภา ธนัทธามรีบขับรถเพื่อไปให้ถึงโรงพยาบาลโดยเร็วที่สุด
“คุณธามรีบเหรอคะ..ทำไมขับไวจัง?” ฌาริยาถามเมื่อเขาขับมาจอดรถที่ชั้นจอดรถจองโรงพยาบาลซึ่งเป็นชั้นสูงสุด ไม่ค่อยมีรถจอดเท่าไหร่นัก
“ใช่ รีบเหลือเวลาไม่มากแล้ว”
“คุณธามไปพบลูกค้าตัั้งบ่ายสาม ไปบ่ายสองยังทันเลยค่ะ”
“ไม่ได้หมายถึงไปพบลูกค้า..แต่หมายถึงเวลาของเราสองคนต่างหาก”
“คะ?” ฌาริยาทำหน้างง ก่อนที่จะรู้ความหมายของเขา เมื่อมือหนาล้วงเข้ามาใต้กระโปรงลูบขาของเธอเบาๆ
“คุณธามคะ ที่นี่มันโรงพยาบาลนะคะ” คุณธามจะมาหื่นไม่ได้นะคะ ฌาริยาคิดในใจ เธออยากจะปฏิเสธแต่ตอนนี้ร่างกายของเธอมันเริ่มร้อนรุ่มขึ้นมา เมื่อเขาลูบไล้ตรงนั้นของเธออย่างแผ่วเบา
“ถ้าไปโรงแรมมันจะเสียเวลา ในรถนี่แหละตื่นเต้นดีออก” เขาพู
