หลังจากครบกำหนดสองวันที่ฌาริยาขอเขา ในช่วงสองวันที่ผ่านมาฌาริยานอนหลับพักผ่อนอย่างเต็มที่ให้สมกับที่ไม่ค่อยได้พักผ่อนมานาน และวันนี้เป็นวันที่ฌาริยาต้องย้ายไปอยู่กับเขาสองต่อสองที่คอนโดมิเนียมของเขา
“คุณเก็บของเสร็จเรียบร้อยหรือยัง?”
“ของของดิฉันไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ แค่กระเป๋าเสื้อผ้าใบเดียว”
“ก็ดีจะได้ไม่ต้องขนไปเยอะ ไปกันเถอะได้เวลาเลิกงานแล้ว”
“ท่านประธานจะไปพร้อมดิฉันเลยเหรอคะ? ไม่กลัวคนอื่นเห็นเหรอ?”
“ทำไมต้องกลัว?”
เหอะ! แค่นี้เธอก็โดนนินทาว่าใช้เต้าไต่หรือว่าหว่านเสน่ห์ให้ท่านประธานหลงใหล แล้วถ้าคนอื่นเห็นเธอนั่งรถคันเดียวกับท่านประธาน คนพวกนั้นไม่คิดว่าเธอเป็นเมียของท่านประธานเลยหรือ
“ดิฉันแค่ไม่อยากเป็นขี้ปากชาวบ้านค่ะ”
“ต้องแคร์ด้วยเหรอ?”
“ท่านประธานไม่เป็นดิฉัน ท่านประธานไม่มีวันรู้หรอกค่ะ ว่าสายตาแต่ละคนที่มองมามันรู้สึกยังไง”
“ไม่เห็นจะต้องสนใจ”
ฌาริยาถอนห
