หนั่นเนื้อที่ถูกโอบอุ้มเอาไว้ด้วยเสื้อชั้นในอย่างถือวิสาสะ
“ไม่นะ…”
เธอพยายามเบี่ยงกายหนีใบหน้าของเขาที่ฝังลงกลางทรวงอกของเธอ แต่แล้วมือทั้งสองข้างก็ถูกกดตรึงเอาไว้กับที่นอน ทรวงอกเปล่าเปลือยจึงเปิดให้เขาซุกไซ้ใบหน้าลงได้ถนัดถนี่
หญิงสาวหลับตาปี๋ สะดุ้งเฮือกจนแผ่นหลังรอยร่อนไม่ติดพื้นกับสัมผัสที่ได้รับ ในตอนที่ปลายลิ้นชุ่มน้ำลายของเขาแตะต้องลงมาที่เม็ดเชอร์รี่แดงปลั่ง แล้วครอบริมฝีปากลึกลงไปกลางยอดทรวงเต่งตั้งของเธออย่างตะกละตะกลาม ดูดแรงสลับขย้อนกลืนเอาไว้เป็นของเขาคนเดียว
“อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ… สงสารฉันเถอะ”
ลูกไก่ในกำมือของเขาวิงวอนทั้งเสียงสะอื้น สติที่ยังไม่กระเจิงกระจายไปเสียทีเดียว บอกให้เธอโอนอ่อนลงบ้าง เหมือนรู้ว่ายิ่งดิ้นรนมากเท่าไร ก็เท่ากับเร่งเวลาให้เขากระทำย่ำยีต่อเธอเร็วขึ้นเท่านั้น
“แมทธิว… อย่ารุนแรง ค่อยๆ ได้ไหม… ฉันไม่เคย”
เธอลดน้ำเสียงอ่อนลง สารภาพความจริงออ
