“ข้าวปลาไม่ต้องกินกันแล้วโว๊ย มารุมกันกินนางฟ้าให้หนำใจเลยดีกว่า”
“โชคดีนะที่วันนี้งานหยุดครึ่งวัน พวกเราเลยได้ใช้เวลาเต็มที่กับคุณหนูสุดสวย มีเวลาให้สนุกกันเต็มที่เลยเว๊ย”
“กูสัญญาเลยว่าคืนนี้กูจะไม่หลับไม่นอนเลยเว๊ย กูจะตื่นทั้งคืน จะไม่ปล่อยให้เวลาดีๆแบบนี้เสียไปเปล่าๆแน่นนอน” ดูเหมือนคืนนี้พวกมันคงไม่ปล่อยเธอไปง่าย ๆ แน่ พรุ่งนี้ร่างกายเธอคงระบมบวม โหนกอูมคงเละแหลก แดงก่ำเหมือนลูกมะเขือเทศสุก เพราะโดนลำฉกาจของเจ็ดกรรมกรกระหน่ำผลัดเปลี่ยนกันทั้งคืนแน่นอน
อืมม...แค่คิดก็สยิวไปทั้งวิญญาณแล้ว
“นายจอม..” เธอเรียกมันให้เข้ามาใกล้ เพื่อจะตกลงบางอย่าง “ถ้านายไม่ปล่อยฉันกลับ คืนนี้พ่อฉันต้องตามหาแน่ แล้วมันก็จะเกิดปัญหาตามมาอย่างที่นายก็คาดไม่ถึง”
มันยิ้มร้าย สายตาแฝงเล่ห์ “งั้นคุณหนูก็โทรไปบอกพ่อสิ ว่าคืนนี้คุณหนูจะไปนอนบ้านเพื่อน หรือจะไปทำอะไรที่ไหนก็ได้ ที่ไม่ทำให้พ่อของคุณหนูสงสัย
