The Mafioso's Wrath

CHAP 12

I stood by my desk, gripping the edge tightly, my jaw clenched as I tried to maintain my composure. Irrah walked in, her robe loosely tied around her, wet hair clinging to her shoulders, and the hint of a bikini showing underneath. She had just come from the pool, that much was clear. The sight of her made my blood boil and my pulse quicken for reasons I refused to acknowledge.

Calma il tuo gallo, Thyro.

She looked nervous, her eyes darting around my office, avoiding my gaze. Hindi niya alam kung bakit ko siya tinawag, at hindi ko rin inaasahan na ganito siya haharap sa akin ngayon. I called her here for a reason, a serious discussion, and now my thoughts was a messed.

My mind raced, searching for someone to blame. Should I blame the head maid? I had told her to fetch Irrah, but I hadn't specified that she needed to be properly dressed. Should I blame Irrah? She should have known better than to come to my office in such a state. Or was it my fault? I hadn't been clear in my orders. I clenched my fists tighter, my nails digging into my palms.

"Irrah," I said, my voice low and controlled, though it took all my effort. "Did no one tell you to dress appropriately before coming here?"

Bahagya siyang napapiglas dahil na rin sa ginamit kong tono, mahigpit na humawak ang kaniyang kamay sa suot niyang robe. "I-I'm sorry, Thyro. Nagmadali kasi ako nang sabihin sa akin na ipinatatawag mo raw ako . . ."

I took a deep breath. "Sit down," I ordered, gesturing to the chair across from my desk.

Mabilis naman siyang sumunod, halatang kinakabahan at natatakot. Napuno ng katahimikan ang buong silid. Pilit kong itinutuon ang atensyon sa dahilan kung bakit ko siya ipinatawag, ngunit ang mga mata ko ay patuloy na lumilihis pabalik sa kaniya, sa mga patak ng tubig na kumikinang sa kaniyang balat, sa kahinaan na nababakas ko sa kaniyang mga mata. Sa maikling panahon niya rito, araw-araw ay sinusubok niya ang determinasyon ko sa mga paraang hindi ko inaasahan.

Is she doing this on purpose?

"Do you know why you're here?" I asked finally, forcing my cold gaze to meet hers.

Alanganin naman siyang umiling. "H-Hindi . . ."

I sighed, running a hand through my hair. "Let me remind you again, Irrah. You're my prisoner; I hold your life. Lahat ng sasabihin ko ay susundin mo."

Her eyes widened, and she nodded quickly. "O-Of course. I'll do w-whatever you ask. Huwag . . . huwag mo lang akong patayin."

I wanted to believe her, to trust that she would comply, but the sight of her sitting there, wet and vulnerable, made me doubt everything. I needed to regain control, to reassert my authority.

"I'll give you a chance," I started, making her eyes widen even more. "But that doesn't mean that I believe you. I need the crest, Irrah, and you'll give it to me no matter what."

"P-Pero hindi ko alam kung nasaan ang hinahanap mo. Hindi ko rin alam kung paano hahanapin iyon," aniya, nawawalan ng pag-asa.

Matalim ko naman siyang tinitigan dahilan para mariin niyang maisara ang kaniyang bibig at mapayuko. Nilaro niya ang kaniyang mga daliri na nakapatong sa ibabaw ng kaniyang mga tuhod. Iniiwas ko naman ang aking paningin dahil kitang-kita ko ang lumalantad niyang hita mula sa puwesto ko.

Walang imik kong kinuha ang isang folder sa lamesa ko at saka iyon ibinagsak sa harapan niya. "That's the crest," imporma ko. "Within a month, dapat nasa akin na iyan. Naiintindihan mo?"

Nakagat niya ang kaniyang pang-ibaba labi at saka natatakot na nag-angat ng tingin sa akin. Kitang-kita ko ang nakatagong frustration sa likod ng kaniyang mga mata. Bumuka ang bibig niya para magsalita, pero muling itinitikom. Natatakot na kontrahin ang sinabi ko.

"Hahayaan kitang makalabas ng mansiyon," aniko dahilan para muling manlaki ang mga mata niya. "From morning to afternoon, you are free to leave. However, don't even think about running away, because if you do, you'll end up on the floor with a gunshot wound to your forehead. Capisci?" (Do you understand?)

Paulit-ulit siyang tumango. Ilang beses ko ring nakita ang paglunok niya saka mabagal na tiningnan ang ibinigay kong folder kung saan naroon ang imahe ng crest na hinahanap ko. Hindi pa rin ako naniniwala na hindi siya si Irrah, pero siya man o hindi ang babaeng iyon, kailangan niyang ibalik sa akin ang crest.

If she's not Irrah—the one who fvcking betrayed me—I'll kill her if she fails. But even if she succeeds and gives me what I need, like I said, I'll still t*****e her as punishment for her twin's betrayal. And if I prove that she is really Irrah, she'll become a cold corpse the moment I get the crest.

"Sa akin ka uuwi, naiintindihan mo?" malamig kong banta.

Muling natuon sa akin ang paningin niya. Hindi siya sumagot, bahagya lang nakaawang ang bibig na tila ba hindi nauunawaan ang sinabi ko. Umigting naman ang panga ako at matalim siyang sinuklian ng tingin.

"Do you fvcking understand, Irrah?" I repeated.

Doon naman siya tila natauhan at paulit-ulit na tumango, nanginginig pa ang mga kamay niya sa hindi ko malamang dahilan kung kaba o takot.

"I'll personally keep my eyes on you, little fox. So don't even think about trying to pull a stunt on me," I growled, my voice dripping with warning and authority.

"O-Oo . . . hindi ako tatakas. H-Hindi ako gagawa ng kahit anong ikagagalit mo, Thyro," garalgal na sagot niya sa akin.

Napatiim-bagang naman ako at umiwas ng tingin.

Why the fvck does her voice sound moaning and writhing in my ears?

Napunta sa pintuan ang atensyon ko nang makarinig ako ng tatlong katok, kasunod niyon ang pagpasok ni Claudio.

"My lord, may ipinadala po si Mr. Devereaux," imporma niya bago tuluyang lumapit at inilapag ang hawak niyang kahon sa ibabaw ng lamesa ko.

Tanging tango lang ang ginawa ko at ikumpas ang kamay ko bilang pagpapaalis sa kaniya. Agad naman siyang sumunod dahilan para muli kaming maiwan ni Irrah sa opisina. Walang imik kong binuksan iyon at mabilis na nangunot ang noo ko nang mabasa ang note na nakadikit sa kahon.

Hey, Thyro.

Can you review this new item for me? I'll be waiting for your feedback. Thanks.

-Thomas

I couldn't help but let out a sigh and shut my eyes briefly. Thomas Valentin Devereaux, he's also involved in the mafia, and he's one of my partners in some shady deals. One of his businesses sells s*x toys, and now he wants my thoughts on his latest product.

I glanced at what he'd sent for a moment. It was a vibrator, but not the typical one. Besides the part meant for insertion, it had a unique hook serving as a handle for removal, which was also connected to the c******s. So, when it's on, not only does the inside vibrate, but the woman wearing it will also feel the vibrations on her clit.

It promised a whole new level of pleasure, no doubt.

"Here. Wear this." Basta kong inilapag ang kahon sa harapan ni Irrah.

Mabilis niya naman iyong kinuha at binuksan. Sandali niya pang sinuri ang instrumento, halatang hindi makuha kung para saan o kung saan iyon susuotin. Walang emosyon akong naglakad palapit sa kaniya at kinuha iyon mula sa kamay niya. Sinalubong ko ang kaniyang paningin habang nakataas ang hawak ko sa gilid ng aking mukha.

"It's a vibrator," tipid kong sabi, sapat lang para maintindihan niya ang lahat.

"W-What?" laglag ang panga niyang sambit.

Umismid naman ako bago muling ibinalik sa kamay niya ang aking hawak. Wala sa sarili niya naman iyong tinanggap. Ilang beses pa siyang napakurap, pabalik-balik ang tingin sa akin at sa gamit.

"You're still my fvck buddy, Irrah. You initiated this deal, little fox," I reminded her.

Mariin naman siyang napalunok at nanginginig na tumango. "O-Okay," sagot niya.

Dumistansya naman ako at saka naglakad pabalik sa aking upuan. "You may now go back to your room. Bukas na bukas din ay magsisimula na ang paghahanap mo sa crest. Wala akong pakialam kung saan at paano mo iyon hahanapin. Like I said, you only have one month to give it to me, Irrah."

Hindi naman siya sumagot. Nakatitig lang siya sa hawak na instrumento. Tila naroon ang atensyon at hindi man lang narinig ang sinabi ko.

"Irrah," I called icily.

Bahagya siyang napapiglas at tumayo. "O-Okay," aligagang tugon niya.

Kumunot naman ang noo ko, naiinis sa ipinakikita niyang aksyon.

"What the fvck is your problem, Zircon?"

Nakagat naman niya ang ibabang labi at hindi malaman kung saan itutuon ang paningin. "A-Ano kasi, Thyro . . . ano . . . hindi ko kasi a-alam kung . . . kung paano ilalagay ito sa loob ko," aniya at ipinakita pa sa akin ang hawak.

Napatiim-bagang ako. Pilit na kinokontrol ang aking paghinga. Wala pa man ay alam ko na ang pupuntahan ng mga salita niya.

"Go back to your fvcking room. I'll put it in your fvcking cunt tomorrow," I said, sounding dismissive.

Mabilis namang namula ang buo niyang mukha. "O-Okay. S-Salamat. Pasensya na," aniya at mabilis akong tinalikuran upang lumabas ng opisina.

As the door closed behind her, I sank into my chair, burying my face in my hands. I needed to get a grip. Irrah was testing my limits, and I couldn't afford to let my guard down. Not now, not ever.