Tila kay bigat ng aking bawat hakbang habang papalapit ako sa kinaroonan niya. His dark eyes were following in every steps I made. Looking at him, sobrang hirap hanapin ang ngiti sa kanyang mukha. The atmosphere seems too murky and gloomy.
Hugot ko ang hininga nang makalapit. He stood there watching me without saying any single word.
Binuksan ko ang pinto at pumasok ako sa loob. Sa palagay ko naman ay hindi ko na rin siya kailangan pang alukin since he already invited himself in.
Bigla siyang nagsalita sa kalagitnaan ng aking pananahimik.
“Where have you been and who's with you?” Malamig at may diin ang bawat bigkas niya sa tanong na iyon.
And why the hell is he asking? Ano bang pakialam niya kung saan at sino ang mga kasama ko sa bakasyon kong ito? Tila balewala at walang gana akon
