“แล้วเธอกลัวไหม ถ้าฉันจะทำ” เสียงของพี่ฟิวส์แผ่วเบาอยู่ข้างใบหู มันชวนให้ขนลุกไปหมดทั้งตัว หัวใจก็เต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง
“…” ฉันลอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ในใจท่องไว้ว่ากลัวแต่กลับพูดออกไปยากเย็น
“ถ้าไม่ตอบ ฉันไม่หยุดนะ” เขาไม่พูดเปล่าแต่ยังขยับใบหน้าซุกไซ้ไปมาตั้งแต่แก้มจนถึงซอกคอที่มีกลิ่นหอมจากครีมอาบน้ำที่พกมาจากห้องตัวเอง
“…กลัวสิ ค้างไม่เคยทำ ไม่เคยมีแฟน ไม่อยากทำกับคนที่ไม่ใช่แฟนด้วย” ฉันรวบรวมความกล้าพูดออกไป มือก็ขย้ำเสื้อตัวเองไว้แน่นโดยที่เพิ่งรู้ตัว จนตอนนี้มันยับยู่ยี่ไปหมด
“…” พี่ฟิวส์หยุดการกระทำของตัวเอง เขาเลื่อนใบหน้าหล่อเหลาออกมาแล้วก็ยิ้มแบบที่ชอบทำ รอยยิ้มของเขามันสื่อความหมายยังไงฉันไม่เคยเดาออก “ถ้ากลัว ฉันก็ไม่บังคับ”
พูดจบเขาก็ผละออกไป แล้วลุกขึ้นจากโซฟาก่อนจะยื่นมือมาให้จับ “ไปนอนเถอะ พรุ่งนี้มีสอบเช้าไม่ใช่หรือไง”
“ค่ะ ให้ค้างนอนตรงนี้ไหม…”
“ไปนอนด้วยกันในห
