รวิทย์ฉุกคิดในสิ่งที่ดาราวดีบอก ไหนๆ ตอนนี้เมนี่ก็เข้ามาอยู่ในบ้านสวนอัมพวาของเขา ในฐานะเจ้าของบ้านที่ดีเขาก็ควรดูแลรับผิดชอบความปลอดภัยของเธอ สองสามีภรรยานึกเป็นห่วงเมนี่ขึ้นมาตะหงิดๆ
“ดิน… ”
เมนี่เดินมาถึงกระท่อมในที่สุด เธอเรียกชื่อของชายหนุ่มเบาๆ ขณะมือข้างหนึ่งของตัวเองประดึงตูกระท่อมช้าๆ ค่อยๆ เปิดออกรับร่างเย้ายวนในชุดนอนบางๆ
ปลายเท้าน้อยๆ ก้าวย่างเข้าไปภายในกระท่อมซึ่งมืดสนิทด้วยความระมัดระวัง ไฟในกระท่อมที่สังเกตเห็นเมื่อตอนก่อนหน้าได้ดับมอดลงหมดแล้ว จะมีความสว่างน้อยๆ หลงเหลืออยู่บ้างก็จากก้อนถ่านเถ้าแดงๆ ภายในเตาที่ชายหนุ่มก่อฟืนเอาไว้ย่างปลาแกล้มเหล้ากันเมื่อตอนหัวค่ำ
“ดิน… หลับแล้วหรือจ๊ะ”
หญิงสาวเรียกอีก หากแต่ร่างสูงใหญ่ที่เหยียดยาวอยู่บนเตียงกลับไม่ไหวติง เมนี่นึกในใจว่าเขาคงรอเก้อจนหลับไปแล้ว หรือบางทีดินอาจจะซื่อเกินไป จนไม่รับรู้สัญญาณที่เธอส่งผ่านไปทางน้ำเสียงและ
