“เอาแบบนี้ดีไหมคะ ฟลอนซ์ว่ามันดูทันสมัยดี ดูเรียบๆ แต่หรูหรา ที่สำคัญตัวจี้ขนาดไม่ใหญ่มาก สาวๆ น่าจะชอบ คุณเอริคคิดว่าไงคะ”
ปลายนิ้วเรียวจิ้มไปบนหน้าจอแล็ปท็อป ชี้ไปที่ภาพเครื่องประดับแล้วหันมาบอกเอริคที่นั่งซ้อนอยู่ทางด้านหลังพลางขยับยิ้มกว้าง ช้อนสายตาขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาที่อยู่ไม่ห่างจากใบหน้าของตัวเองนัก
“ก็...สวยดี”
เอริคตอบรับเสียงทุ้มนุ่ม ดวงตาคมกริบยังคงจับจ้องอยู่ที่ดวงหน้าหวานซึ้งของฟลอเรนซา หญิงสาวขยับยิ้มอย่างดีใจที่ชายหนุ่มเห็นด้วย
“เห็นไหมล่ะคะ ฟลอนซ์คิดเอาไว้อยู่แล้วว่าคุณเอริคต้องชอบ”
“ใช่ ผมชอบ ชอบมากด้วย”
“คุณเอริคยังชอบ ลูกค้าก็ต้องชอบ ฟลอนซ์ว่าคอลเลกชั่นนี้ต้องขายดีมากๆ แน่เลยค่ะ”
“อืม ผมเห็นด้วย แต่มีบางอย่างที่ผมชอบมากกว่า”
“อะไรกันคะ”
“ก็คุณไงฟลอนซ์”
เอริคพูดด้วยเสียงทุ้มนุ่ม ไม่มีทีท่าขัดเขิน ดวงตาคมกริบยังคงจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าเนียนใสของฟลอเรนซา แต่คนฟัง
