Chapter 37

1365 Words

Mga bandang hapon ng biglang bumuhos ang napakalakas na ulan. Dali daling isinara ni Maxine ang mga bintana at pinto. Mabuti nalang napakain na niya ang kanilang mga alagang hayop bago bumagsak ang ulan. Katulad ng bilin ng kaniyang Lolo siniguro niyang nakalock ang mga bintana at pintuan bago siya pumasok sa kwarto. Mas lalong naging hungkag ang kanyang pakiramdam ngayong wala siyang kasama sa bahay. Kahit ang kanyang Kuya Denver di na muli tumawag marahil nakaalis na ito patungo sa kanyang lakad. Kinuha ang cellphone at pinagmasdan ang kanilang mga picture, lalo na ang picture na magkasama sila sa sapa. "Miss na miss na kita Kuya, sana makita na kitang muli," mahinang sabi niya. Animo may buhay ang picture ni Denver na kinakausap nito. Mababasa ang matinding lungkot sa kanyang mga ma

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD