พูดจบก็สะบัดหน้ารีบเดินกลับไปยังบ้านไม้สักหลังใหญ่ มุกดาได้แต่มองตามและเธอเห็นค่อนข้างชัดเจนว่าแขกคนสำคัญของพ่อเลี้ยงนั้นเป็นผู้หญิงหน้าตาสะสวย ท่าทางเป็นลูกผู้ดีมีเงิน สักครู่เธอก็ได้ยินเสียงถอนหายใจดังพรืดของป้าบรรจง
“แหม...ม่อนนี่มันรู้งานไวจริงๆ นังเด็กคนนี้นอกจากจะพูดจาไม่ค่อยเข้าหูคนแล้วยังชอบฉอเลาะปะเหลาะเจ้านาย เฮอะ!...บอกว่าตัวเองเองเป็นแม่บ้านของคุณดินแต่วัน ๆ ไม่เห็นทำอะไรเป็นเรื่องเป็นราวสักอย่าง ดีแต่ร่อนไปร่อนมา ยิ่งกับหนุ่ม ๆ ในปางนี่ล่ะชอบนัก เที่ยวมาหว่านเสน่ห์ คอยดูเถอะ ถ้าถูกผู้ชายทิ้งจะหัวเราะให้ฟันร่วง”
“ม่อนเขาก็ดูขยันดีนะคะป้า”
“มันเอาหน้านะซีคะไม่ว่า นังเด็กนี่มันไม่รู้กาลเทศะ ป้าไม่อยากใส่ปากกับมันสักเท่าไหร่หรอกค่ะ แล้วยิ่งกับคุณแสงโสมนะคะนังม่อนมันชอบเอาอกเอาใจ”
“คุณแสงโสมนี่เป็นคู่หมั้นของพ่อเลี้ยงใช่ไหมคะป้า”
“เรียกว่าคู่หมายดีกว่าค่ะ ยังไม่ได้มีการหมั้นกั
