“สามทุ่มแล้ว คุณทีมจะไม่กลับบ้านเลยเหรอคะ เดี๋ยวคุณหญิงอนาเซียเป็นห่วงนะคะ”
แม่ของทินกรรู้จากข่าวและก็ไม่ได้ว่าอะไรเรื่องการคบหามีแฟน ดีใจมากกว่าที่ลูกชายจะได้มีคนดูแล ไม่เอาแต่บ้างานจนคุณหญิงอนาเซียกลุ้ม ตอนนี้ชายหนุ่มถอดเสื้อสูทดำด้านนอกออกวางไว้บนโซฟาหรู ทิ้งตัวลงนอนสบาย
“ผมบอกแล้วว่าผมจะมาทวงคำตอบของเปญ หรือคุณอยากจะยื้อรั้งผมไว้อยู่ที่นี่ทั้งคืน ผมก็ไม่ติด”
เขายังทำสายตาแพรวพราว ยกยิ้มกรุ้มกริ่ม ล้อเล่นหัวใจของเธอสั่นหวั่นไหวผิดปกติ
“คำตอบอะไรเหรอคะ”
“เปญไม่รู้จริงๆ หรือแกล้งไม่รู้กันแน่ว่าผมถามเรื่องอะไร”
แชมเปญเลือกมองหน้าอีกฝ่าย บอสทินกรเป็นผู้ชายหวงความโสด ขนาดว่าเคยคบกับรมิตาจำใจต้องเลิกเพราะไม่ใช่สเป็กกันทั้งคู่ ไม่เคยดูแล มัวทำงานหรือเรียนหนักจนไม่มีเวลาให้คนข้างกาย เขาน่ะเหรอจะมาสนใจเธอ แค่หวงของของอยู่ตอนนี้เท่านั้นแหละ
หญิงสาวเป็นเพียงสิ่งของไร้ค่า อดทนเพียงสามสัป
