ตะวันฉายขับรถจากบ้านเพื่อมาหาภรรยา อยากมาเห็นหน้าอยากรู้ว่าอีกคนสบายดีหรือเปล่า เพราะถ้าโทรมาหาเมษาก็ไม่คิดจะคุยด้วยอยู่ดี สู้เดินทางมาเองถึงจะโดนขับไล่ไสส่งแต่อย่างน้อยก็ยังจะได้พบเจอหน้ากันบ้าง
"คุณซัน มาถึงที่นี่เลยเหรอคะ"
"สวัสดีครับ เมษาเป็นยังไงบ้าง?"
"เหม่อ ๆ เอาแต่นั่งเศร้าค่ะ หนักเข้าก็ร้องไห้ เป็นแบบนี้ทุกวันเลยค่ะ"
"ผมอยากเจอเมษา ผมมีเรื่องจะคุยกับเมษาครับ ขอผมเจอได้ไหมป้าชื่น?" สายตาเว้าวอนอ้อนขอ ทำให้ป้าชื่นจิตถึงกับหนักอกหนักใจขึ้นมาอีกครั้ง จะเจอได้อย่างไรเมษาคงไม่ยอมเป็นแน่
"คุณหนูคงไม่อยากเจอคุณซันหรอกค่ะ คุณซันก็น่าจะรู้ดี"
"ผมรู้ครับ แต่ขอผมขึ้นไปพบเมษาหน่อยนะครับ ผมมีเรื่องอยากพูดกับเมษาจริง ๆ"
"แล้วถ้าคุณหนูอาละวาดใส่ละคะ?"
"ไม่เป็นไรครับ ผมรับมือไหว"
ป้าชื่นจิตได้แต่พยักหน้าเป็นเชิงอนุญาต อย่างน้อยตะวันฉายก็ยังเป็นสามีของเมษาอยู่ ผัวเมียกันอาจจะมีเรื่องให้ต้อ
