3 วันสุดท้ายก่อนงานประเพณีเริ่ม
ณ ลานกิจกรรมของมหาวิทยาลัย เวลา 16.50 น.
“วันนี้ซ้อมกันวันสุดท้าย วันที่เหลือก็พักกันแล้วใช่มั้ย”
โป๊ยเซียนถามขึ้นพร้อมตักยำมะม่วงเข้าปาก คำถามนั้นได้เขียนฝันเป็นผู้ตอบพยักหน้าหงึกหงักให้เพื่อนในระหว่างที่กำลังดูดน้ำหวาน ส่วนฉันให้ความสนใจอยู่กับยำตรงหน้า
วันนี้รู้สึกว่าคนจะมาดูเยอะกว่าวันอื่น ๆ เลยทั้งที่พวกเขาไม่ได้ซ้อมอะไรจริงจัง เน้นวิ่งเล่นซะมากกว่าก็พวกนั้นอดีตนักกีฬากันอยู่แล้ว แม้แต่แผนการที่วางกันไว้ยังเหนือชั้นกว่าชาวบ้านแบบแปลก ๆ
“แผนแรกของมอเรา วันจริงเดี๋ยวให้ได้มาร์ตินกับวาฬใส่โรเล็กซ์ลงสนามด้วย ไม่มีใครกล้าชนแน่” แผนนี้มาจากเต๋าเต้ยเป็นผู้ชี้ทาง สายตาทุกคนจึงมองไปยังข้อมือของเจ้าของรายชื่อทั้งสอง นาฬิกาโรเล็กซ์เรือนหรูที่อยู่บนข้อมือ ถึงว่าวันนี้ไม่ค่อยมีใครกล้าเข้าใกล้ทั้งคู่เลย
“แผนแรกก็เห็นแววชนะมาแต่ไกล” หนึ่งในสมาชิกของทีมพูดด้วยน้
