20 นาทีต่อมา
“ถอดเลยเหรอ...”
ดวงตากลมโตจ้องมองผู้ชายตรงหน้าที่กำลังจะถอดเสื้อของตัวเองออก เสียงทักท้วงทำให้มือที่จับเสื้อกำลังยกขึ้นนั้นถึงกับหยุดชะงัก มาร์ตินมองหน้าฉันแววตาของเขาเหมือนคนกำลังไม่เข้าใจคำถาม ก้มมองตัวเองก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาสบตา
“จะเช็ดตัวไง” แม้จะเป็นคำพูดที่ราบเรียบ ไม่ได้แสดงออกทางอารมณ์ใด ๆ แต่มันทำให้ฉันรู้สึกเหมือนกำลังถูกด่าด้วยยังไงก็ไม่รู้ เช็ดตัวก็ต้องถอดเสื้อไม่ถอดมันจะเช็ดยังไงล่ะ ทำไมปลาเก๋าโง่!
“ก็ เอ่อ...อือ ถอดเลย”
พรึ่บ!
สิ้นเสียงเสื้อก็ถูกถอดออกจากตัวมาร์ตินวางพาดลงกับพนักพิงโซฟาข้างเขา ร่างกายกำยำของผู้ชายปรากฏตรงหน้า ผิวขาวเนียนสะท้อนเข้าเต็มลูกตา ขาวจริงไอ้ทิศ! ตรงตามที่พูดแล้วมากกว่าที่จินตนาการไปมากด้วย ภายนอกที่ถูกปกปิดด้วยเสื้อนักศึกษาช่างแตกต่างกับความจริงที่อยู่ภายใน
ขาว เนียนแล้วยัง...แน่นอีกด้วย
“ฟู่...” เสียงพ่นลมออกทางปากของฉันมันดังข
