“ทิศ! ไหวปะ!”
ในระหว่างที่กำลังใช้ความพยายามทั้งชีวิตทรงตัวให้ยืนด้วยขาของตัวเองได้ สายตาก็หันไปเห็นทิศเหนือที่กำลังเดินไปยังรถของแอสตันจึงตะโกนถาม โดยคนที่หิ้วปีกเพื่อนฉันอยู่ก็คือวาฬกับเขียนฝัน
“อย่าลบหลู่กู! อย่าพูดคำว่าไม่ไหว คนกินเหล้าไม่มีคำว่าไม่ไหวมีแค่เมาหรือไม่เมา!” ทิศเหนือตะโกนตอบกลับมา ถึงปากจะพูดแบบนั้นแต่สภาพแย่กว่าฉันอีกนะ
“ว้าย! ทิศเหนือตัวมึงหนักมาก!” เขียนฝันร้องลั่นเมื่อตัวเองจะเซล้ม แต่ก็ไม่ยอมให้แอสตันเข้ามาประคองเพื่อนเพราะแฟนตัวเองหน้าเหมือนกับคนที่ทิศเหนือชอบ อาจจจะเกิดการล้วงกันเกิดขึ้นได้
“หวงแฟนไม่ยอมให้มาประคองกู บอกเลยว่าทั้งใจมี...มาร์ติน!” ทิศเหนือโบกมือข้ามฝั่งมายังมาร์ติน เจ้าของชื่อยังคงมองตามเพื่อนฉันแล้วส่งยิ้มให้ นั่นยิ่งทำให้ทิศเหนือแสดงอาการเขินหนักเข้าไปอีก
“ในร้านมึงพึ่งแยกแฟนกูกับมาร์ตินไม่ออกมา เดี๋ยวแม่ก็โยนทิ้งไว้ข้างทาง”
“อย่าพูดแบบนี้
