พรรณดาราแหงนเงยหน้า หลับตาพริ้ม กรีดร้องรัญจวนใจ หญิงสาวแตะเส้นวิมานในทันที แอ่งเนื้อนุ่มพร่างพรมหยาดน้ำกระเซ็นรินรดตัวเองและสามีจนชุ่มโชก
กวีช้อนท้ายทอยเล็กเบี่ยงหน้าเธอขึ้นมา ก่อนจะก้มลงจูบดุดัน บดขยี้ริมฝีปากนุ่มด้วยอารมณ์รักร้อนแรง ในขณะที่ตาคมปลาบยังจับจ้องผืนเนื้อสาวที่เปียกชุ่มฉ่ำวาวเต็มไปด้วยหยาดน้ำรักของเธอ นิ้วเรียวเล็กยังคงแตะต้องอยู่ตรงนั้น เขาเห็นเธอขยับมันน้อยๆ และทุกครั้งที่เธอขยับนิ้ว กายสาวก็สั่นสะท้าน
กวีจัดการชุดนอนและบราไร้ค่าบนร่างภรรยาออกจนหมด เขาลูบไล้เนื้อนวลแผ่วเบาปลอบประโลม ปล่อยให้ภรรยาเก็บเกี่ยวความหวามหวานอยู่ชั่วครู่ กระทั่งจังหวะลมหายใจเธอเริ่มเข้าสู่ภาวะปกติ
“ทีนี้ของจริงนะครับ” เสียงแหบพร่ากระซิบบอกชิดใบหูยังผลให้ขนอ่อนบนกายสาวลุกชัน แม้จะเสร็จสมด้วยตัวเองไปแล้ว แต่กลับรู้สึกยังไม่เพียงพอ เพราะพรรณดารารู้ดีว่ายามสามีโจนจ้วงเข้าหานั้น ให้ความรู้สึกที่มากก
