พี่พร้อมพยักหน้าเข้าใจ เด็กชายตัวน้อยหันไปมองมารดาแล้วถามด้วยน้ำเสียงเป็นการเป็นงาน
“แล้วคุณแม่รู้รหัสลับของแก๊งเราหรือยังครับ เวลาจะมาเอาของสำคัญกับป๊ะป๋า คุณแม่ต้องบอกรหัสลับก่อนนะครับ ไม่อย่างนั้นป๊ะป๋าจะไม่ให้นะครับ”
“เอ่อ...” พรรณดาราไม่ทราบว่าป๊ะป๋าเจ้าเล่ห์แอบไปตั้งรหัสลับใหม่กับลูกๆว่าอย่างไร หญิงสาวจึงส่ายหน้าเพราะไม่รู้จริงๆ
“รหัสลับคือ...”
“ชู่ว์! พี่พร้อมคะ อย่าพูดเสียงดังสิคะ เห็นไหมว่ามีคนอื่นอยู่ในรถด้วยนะคะ เดี๋ยวเขาก็รู้รหัสลับของแก๊งเราหรอก” น้องพริ้งรีบปรามพี่ชาย เด็กหญิงตัวน้อยทำปากจู๋ แล้วใช้นิ้วชี้ป้อมๆสั้นๆแตะริมฝีปาก
คนของกวีเหลือบมองกระจกหลังแวบหนึ่งถึงกับแอบอมยิ้ม เมื่อคุณหนูทำท่าทางมีพิรุธกระซิบกระซาบกับพี่ชาย แต่เสียงกระซิบไม่ได้เบาเลยสักนิด
พี่พร้อมพยักหน้าเร็วๆ
“พี่เข้าใจแล้ว งั้นคุณแม่ครับเอียงหูมาครับ ผมจะกระซิบเบาๆ”
พรรณดารายิ้มหวานให้ลูกรัก ยอมทำ
