“...และแล้วเจ้าหญิงกับเจ้าชายก็ครองคู่กันอย่างมีความสุข” จบบรรทัดสุดท้ายของหน้าหนังสือนิทานวายุก็เหลือบมองสาวน้อยแก้มใสที่ตอนนี้หลับไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วโดยที่มีมือใหญ่ของเขาวางเอาไว้บนหน้าท้องที่นูนออกมาเล็กน้อยบ่งบอกว่ามีอีกหนึ่งชีวิตที่กำลังก่อกำเนิดขึ้น
“ลูกรักอย่าดื้อกับแม่มากนะคะ ให้คุณแม่ได้นอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอ ได้กินอาหารที่มีประโยนช์ หนูจะได้ออกมาลืมตาดูโลกด้วยร่างกายที่แข็งแรงพ่อรักหนูนะคะ”
มองหน้าท้องที่มีลูกน้อยอยู่ในนั้นด้วยสายตาที่อ่อนโยน ความรู้สึกของการที่จะได้เป็นพ่อคนมันช่างล้ำค่าเหลือเกิน เขาได้แต่ตั้งหน้าตั้งตารอวันที่ลูกน้อยของเขาจะออกมาลืมตาดูโลก คิดดังนั้นคุณพ่อหน้าหล่อก็ก้มลงจูบที่หน้าท้องของแก้มใสแผ่วเบาด้วยความรักทันที
“ฝันดีนะคะลูกของพ่อ” บอกฝันดีเด็กน้อยในครรภ์ก่อนที่จะเลื่อนตัวขึ้นมาจูบหน้าผากมนของคุณแม่แก้มใสที่นอนหลับตาพริ้ม
บนหน้าปรากฏแต่รอยยิ้มแห่ง
