“ออกไปเลยนะไอ้หมอเวร” เรียวอิจิตะโกนไล่กฤษฎิ์ที่ยืนกอดอกมองอดีตเพื่อนรักอย่างกวน ๆ ส่วนวายุก้มลงเก็บหมอนที่หล่นอยู่บนพื้นขึ้นมาแล้วเดินเข้าไปหาบิดาที่ทำหน้างอคอหักมองมาที่พ่อตาของเขาด้วยความขุ่นเคืองใจ
“ก็แค่จะแวะมาดูเฉย ๆ ว่าตายหรือยังเห็นว่าความดันขึ้นจนต้องแอดมิตที่ไหนได้ ยังมีชีวิตอยู่นี่หว่าอุตส่าห์ต่อโลงรอ”
กฤษฎิ์ยังคงกวนเรียวอิจิไม่เลิกก่อนที่แก้มใสจะเดินไปยืนข้าง ๆ บิดาอย่าง-งง ๆ นี่พี่หมอพาเธอมาดูพ่อขาทะเลาะกับคุณลุงหน้าหล่อบนเตียงหรอกเหรอคะแก้มใสเป็นงงไปหมดแล้วค่ะ
“ต่อโลงให้แกเองน่ะสิพูดมากน่ารำคาญ” ตะโกนตอกกลับกฤษฎิ์เสียงดังก่อนที่วายุจะถอนหายใจออกมาอีกครั้งด้วยความเหนื่อยหน่ายใจ
ขิงก็ราข่าก็แรง ไฟจะลุกห้องอยู่แล้วแค้นสิบปียังไม่ได้ชำระกันหรืออย่างไร เจอกันวันเดียวถึงจัดหนักจัดเต็มกันแบบนี้
“พ่อครับนี่แก้มใสว่าที่ลูกสะใภ้ครับ” วายุชิงแนะนำตัวแก้มใสที่ยกมือไหว้เรียวอิจิด้วยค
