คอนโดแก้มใส
“วันนี้ไปไหนมาคะ” วายุถามแก้มใสที่กำลังนอนหลับตาพริ้มอย่างมีความสุขบนตักของตัวเองอยู่ มือบางกุมมือใหญ่ที่วางอยู่บนหน้าท้องของเธอเอาไว้หลวม ๆ อย่างรู้สึกอบอุ่นใจ
“พาลูกไปกินไอศกรีมกับน้าซีนน้าไอมาค่ะ” ลืมตาตื่นขึ้นมาตอบวายุเสียงหวานดวงตากลมโตเสมองใบหน้าหล่อเหลาของวายุที่ก้มลงมาสบตากับดวงตาคู่สวยของเธออย่างอ่อนโยน
“อย่ากินเยอะนะคะ คุณแม่กินหวานมากไม่ดี” วายุบอกเมียตัวน้อยด้วยความเป็นห่วง เพราะการทานหวานมาก ๆ จะส่งผลเสียต่อลูกน้อยในครรภ์ เขาอยากให้ลูกของเขาได้รับอาหารที่มีประโยชน์มากกว่า
“ลูก ๆ อยากกินนี่คะ” บอกวายุด้วยน้ำเสียงทะเล้นสดใสก่อนที่จะส่งยิ้มกว้างให้คุณพ่ออย่างอ้อน ๆ วายุได้แต่ยิ้มขำออกมากับคำโป้ปดมดเท็จของภรรยาที่บอกว่าลูกน้อยอยากกิน
“ลูกอยากกินหรือจริง ๆ แล้วคุณแม่อยากกินเพราะเป็นของหวานสุดโปรดคะ”
วายุดักคอแก้มใสอย่างรู้ทันก่อนที่แก้มใสจะยิ้มออกมาน้อย ๆ พี่หมออะ
