“ไปกันใหญ่แล้ว เธอคิดว่าฉันกับพี่สาว ทำเรื่องบัดสีแบบนั้นจริงๆ หรือ” เควินเดาได้ทันทีว่ายลรดาเข้าใจผิดด้วยเรื่องอะไร
“ฉันเชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะเห็นกับตา” เธอว่าเสียงแข็ง
“เห็นตอนฉันกับเอเลน่ากำลัง...กันด้วยเหรอ” เควินถามเสียงยั่วเย้า เขี่ยปลายยอดปทุมถันที่ชูชันชี้หน้าเขาเล่นครั้งหนึ่ง
ยลรดาหวีดร้องคำหนึ่งด้วยความโกรธปนอาย ผลักเขาออกไปไกล แล้วรีบยกมือปิดบังทรวงอกไว้ เธอไม่ชอบสถานการณ์ล่อแหลมแบบนี้เลย แต่จะทำยังไงดีให้พ้นจากกรงเล็บอสูรไปได้
“ถึงปากเธอจะบอกว่ายังโกรธฉันแต่ร่างกายของเธอก็ยังตอบสนองฉันอย่างดี” เควินพูดโพล่งออกมา และความจริงข้อนี้ก็ทำให้คนฟังอายหน้าแดง
“คนบ้า ออกไปเลยนะ ฉันไม่อยากเห็นหน้าคุณอีก”
“ไม่เห็นหน้าแล้วเราจะเคลียร์กันได้ยังไง เธอต้องฟังฉัน” เควินเดินไปประคองใบหน้างามให้แหงนเงยฟังเขา แต่ยลรดารีบแทรกขึ้นก่อน
“จะพูดอะไรก็รีบพูดมา แต่อย่างน้อย ฉันขอบอกคุณอย่างหน
