“ชิมสิเควิน ชิมแล้วช่วยวิจารณ์หน่อย” เอเลน่าคะยั้นคะยอ
“ฟรานเชสโกด้วยนะ บอกฉันทีว่ารสชาติเป็นยังไงบ้าง” เอเลน่าว่าพลางยิ้มรอคอย
ยลรดามองสองหนุ่มที่กำลังจะตักขนมกิน ถ้าเควินกินขนมหมดนั่นก็คงไม่อยากกินขนมต้มของเธอแล้ว หัวใจดวงน้อยพลันห่อเหี่ยวแต่ไม่กล้าพูดอะไร
“เอเลน่า ฉันว่าให้ฟรานเชสโกชิมคนเดียวก็พอแล้ว ฉันอยากชิมนมของเยลลีมากกว่า” เควินบอกเสียงนุ่ม ดันจานขนมของเอเลน่าออก พลางหันหน้าหล่อเหลาที่มีดวงตาสีฟ้าพราวระยับไปทางคนที่นั่งทำหน้าเมื่อยๆ
ยลรดาพลันสะดุ้ง จู่ๆ เควินก็หันมาประสานตาหวานกับเธอ แถมบอกว่าอยากกินขนมของเธออีก
“เมื่อกี้คุณว่าอยากกินขนมของฉันหรือคะ”
“ใช่น่ะสิ ก็บอกให้เก็บไว้ให้ ไหนเอามาให้ชิมหน่อย”
ยลรดาหลุดยิ้มหวาน เธอหันไปมองเอเลน่าที่ยิ้มบางๆ ให้เธอ แต่เธอก็ไม่รู้หรอกว่าเอเลน่าคิดอะไร ผู้หญิงคนนี้ชอบยิ้ม จนไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่กันแน่ แต่เธอก็ไม่ได้เก็บมาคิดมาก
“เดี๋ยวฉ
