โรแบร์โตหัวเราะลั่นอยู่ในรถอย่างมีความสุข กระทั่งรถยนต์ที่โรแบร์โตนั่งมาถึงร้าน บริกรก็เดินมาโค้งคำนับแล้วพาเข้าร้านไปอย่างนอบน้อม แทบจะอุ้มเข้าไปในร้าน
เพราะอะไรน่ะหรือ โรแบร์โตคือเจ้าของร้านตัวจริง
พอโรแบร์โตนั่งลงบนโซฟา สาวๆก็มานั่งตักบ้าง นั่งข้างๆตัวเขาบ้าง เอาหน้าอกอวบใหญ่มาเบียดเพื่อให้เขาสนใจ สาวๆในนี้คือผู้หญิงที่เขาให้พวกเธอทำงานขายเรือนร่างด้วย หากใครไม่ทำ เขาก็จะให้คนคุมซ่องที่นี่ทรมานจนปางตาย
“มีความสุขจริงโว้ย” โรแบร์โตตะเบ็งเสียง แล้วหยิบเงินมาแจกให้บริกรและสาวๆที่รุมล้อม แต่ความสุขก็อยู่ไม่นานเมื่อจู่ๆร่างของพีรพลก็เดินเข้ามา
“อ้าว พอลไหนแกว่าไปเมืองไทยกับนัง เอ่อ กับยลรดาแล้วยังไงล่ะ” โรแบร์โตลุกพรวดขึ้นถาม สีหน้าบอกว่างุนงง ยิ่งเห็นท่าทางผิดหวังของลูกบุญธรรม สัญชาติญาณบางอย่างของเขาก็บอกว่าต้องมีบางอย่างผิดพลาด
เขาปัดมือจากการเกาะกุมของพวกสาวๆ แล้วหันไปถลึงตาถามลูกชา
