57

1311 Words

มือใหญ่อันแสนอบอุ่นทรงพลังกุมมือเธอไว้ “ฉันไม่กินมื้อเย็นนะ ถึงคฤหาสน์ชั้นจะขึ้นไปพักผ่อนบนห้อง” ยลรดาฟังแล้วสะดุ้งเฮือก “จะนอนแต่หัวค่ำเลยหรือคะ ช่วงนี้คุณก็นอนหลับสบาย ไม่ได้มีอาการนอนไม่หลับเหมือนก่อนไม่ใช่เหรอคะ” “ฉันไม่ได้ง่วงนอน แค่อยากนอนคุยกับเธอ” ‘อีกแล้ว คิดไม่ผิดเลย โชคดีที่ตัดสินใจไปซื้อมา’ เธอไม่อาจปฏิเสธได้ว่าการใกล้ชิดกับเขาเธอจะไม่เผลอไผลไปอีก ยิ่งเขาล่อหลอกเก่งแบบนี้ หญิงชายนอนเตียงเดียวกันเคยมีอะไรกันแล้วถ้าจะบอกว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีกก็โลกสวยเกินไปแล้ว แต่สิ่งที่จะทำได้คือการดูแลตัวเอง ป้องกันการตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ เพราะหากเกิดพลาดขึ้นมาเธอจะไม่ยอมทำผิดพลาดอย่างเด็ดขาด เมื่อเขาขึ้นห้องนอนไม่กินข้าวเย็นตามที่บอกไว้ เธอเองก็ไม่กินด้วยเพราะมีเรื่องจะพูดกับเขาเช่นกัน ในเมื่อคนร้ายถูกจับไปแล้ว ความปลอดภัยของเธอมีมากกว่าเดิม คราวนี้เธอคงกลับบ้านได้สักที เธอคิดถึงพ่อเมื่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD