เขาตั้งใจซื้อดอกไม้กับหล่อน แต่แล้วก็ต้องผิดหวัง เมื่อบังเอิญมาเห็นวาสินีกำลังสารภาพรักกับพี่ชายของตัวเองเข้าไปพอดิบพอดี
ตอนนั้นเขาเจ็บปวดไม่น้อย แต่เขาก็เลือกซ่อนทุกความชอกช้ำนั้นเอาไว้ภายใต้ใบหน้าเย็นชาของตัวเอง
“อดีตจะเป็นยังไงก็ช่างมันเถอะค่ะ แค่ตอนนี้สายตาของวามีแต่พี่สองเพียงคนเดียว... วารักพี่สองนะคะ รักมากด้วย... และก็จะจัดการกับผู้หญิงทุกคนที่จะมาอ่อยพี่สองให้หมด...”
ปรมินทร์หัวเราะขบขัน “พี่ไม่ใช่ผู้ชายเจ้าชู้หรอกนะวา พี่รักเดียวใจเดียวมาตลอด”
“วาเชื่อพี่สองค่ะ แต่วาไม่ไว้ใจผู้หญิงคนอื่นๆ วาจะต้องไปเฝ้าพี่สองที่โรงพยาบาลทุกวัน”
“ตอนนี้ก็ทำงานที่โรงพยาบาลกับพี่ทุกวันอยู่แล้วนี่ครับ ยังไม่พอใจอีกเหรอ”
“เดี๋ยววาจะไปสมัครเรียนเป็นพยาบาล วาจะได้ไปช่วยพี่สองตรวจคนไข้ยังไงล่ะคะ แล้วเราก็จะตัวติดกันตลอดเวลา...”
ปรมินทร์ระบายยิ้มหวาน ดวงตาของเขาที่มองวาสินีนั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยความเ
