“แหม… เดี๋ยวนี้นายหัวเข้มกล้าหาญนะครับ กล้าจะยิงคนไส้แตกด้วย”
“ยิงด้วยไอ้นี่ครับนายหัว”
มาร์ตินหัวเราะเมื่อเข้มหยิบหนังสติ๊กที่เหน็บเอวออกมา แต่นั่นกลับทำให้เข้มชะงัก
“นายหัวดูแปลกไปนะครับ”
“แปลกยังไงของมึงวะ”
“เดี๋ยวนะครับ เข้มมีนี่”
เข็มหยิบตลับแป้งสีชมพูออกมาจากกระเป๋าและส่งให้มาร์ติน
“อะไรของมึงเนี่ยไอ้เข้ม มึงใช้แป้งนี่เหรอ ตลับสีชมพูแบบนี้เข้ากับหน้ามึงเนอะ”
“โธ่นายหัว.. ล้อเข้มอีกแล้ว ของอีแหวนมันสิครับ แป้งมันหมดแล้ว เข้มเลยเอามาดูกระจก นายหัวเปิดสิครับ”
“แล้วให้กูดูอะไรวะ ดูกระจกเนี่ยนะ”
“ครับ เปิดเลย”
มาร์ตินหัวเราะแต่ก็เปิดตลับแป้งอย่างที่เข้มบอก ไม่เข้าใจว่าสิ่งนี้มันจะช่วยอะไรก็ได้
“ดูคนในกระจกสิครับ”
ผู้ชายลูกครึ่งตาสีน้ำเงินเข้ม ผมดำ และหล่อมากๆ คือเขาเอง และก็ได้เห็นสิ่งผิดปกติเหมือนอย่างที่เข้มบอก
“เห็นไหมครับนายหัว เข้มบอกแล้วว่าผิดปกติจริงๆ”
ใบหน้าหล่อเหล
