คู่นอนคืนเดียวของท่านประธาน

ค่าตัวคุณ...1

“ผมเห็นหมดแล้ว ยังจะมาอายอะไรอีก” ภัทรเอ่ยออกมาด้วยท่าทางยียวน พร้อมกันนั้นยังยักคิ้วใส่หญิงสาวอีก น่าหมั่นไส้จริงๆ เธออยากจะตบเข้าสักที ได้ตัวเธอแล้วไม่พอ ยังจะมาวุ่นวายกับเธออีก จริงๆ แล้วเธอไม่อยากเคลียร์หรอกนะ อยากจะหนีไปเลย แต่ว่าเธอดันไม่ตื่นก่อนเขานี่สิ ก็เลยทำให้เธอต้องเผชิญหน้ากับเขา ทั้งที่ไม่ต้องการเผชิญหน้าเลยสักนิด

“นี่ปากหรือว่าอย่างอื่นคะ” นันทิชาเอ่ยถามออกมาด้วยความหมั่นไส้ ใจคอเขาจะไม่ยอมหันหน้าหนีเหรอ เธอจะรีบแต่งตัว แล้วก็รีบเคลียร์ไปทำไม แต่เขากลับเป็นอุปสรรคของเธอทุกทางเลย แบบนี้มันน่าจ่ายให้จบๆ จริงๆ

“ก็ปากน่ะแหล่ะ แต่แค่สงสัยว่าจะอายทำไม ผมเห็นหมดแล้วจริงๆ นะ” ชายหนุ่มตอบออกมาหน้าตาย เขาไม่ได้สนใจท่าทางโกรธที่เธอพยายามแสดงออกมาเลยสักนิด นั่นก็เพราะว่าเขาตั้งใจที่จะรับผิดชอบเธออยู่แล้ว ยังไงก็คงต้องเริ่มเรียนรู้ตัวตนของอีกฝ่ายตั้งแต่วันนี้แล้วล่ะ ไม่อย่างนั้นคงไม่มีทางรู้แน่ๆ ว่าเธอเป็นคนยังไง ยิ่งรู้จักเธอเร็ว เขาก็ยิ่งรู้ว่ามีอะไรที่ต้องปรับตัวเข้าหากันอีก

“นี่ถามจริงๆ ปากหมามาตั้งแต่เกิดเหรอ” นันทิชาเอ่ยถามออกมาอย่างเหลืออด ไอ้ที่อยากให้ทำ ไม่ยอมทำ ไอ้ที่ไม่อยากให้ทำ กลับอยากทำ มัวแต่มาเถียงเธออยู่นั่นแหล่ะ แล้วเมื่อไหร่จะได้แต่งตัว แล้วจะได้ออกไปให้พ้นความอับอายนี้เสียที

“ใช่มั้ง จะดูมั้ยเดี๋ยวผมจะอ้าปากให้ดู ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่ามันมีหมาอยู่ในปากผมจริงๆ หรือเปล่า” ชายหนุ่มอ้าปากทันทีไม่รอช้า ด้วยเพราะว่าต้องการแกล้งหญิงสาวนั่นเอง ส่วนคนที่กำลังว่าเขาอยู่นั้น หันหน้าหนีแทบไม่ทัน

“นี่จะบ้าหรือไง ทำไมมาทำอะไรแบบนี้ ซวยจริงๆ เลย ฉันไม่น่ารู้จักคนอย่างคุณเลย บอกเลยว่าน่ากลัวมากจริงๆ พลาดแล้ว ฉันพลาดจริงๆ” นันทิชาเอ่ยออกมาด้วยความเครียด จะพูดอะไรพวกก็พาออกนอกเรื่องได้ตลอดเวลา เธอจะทำยังไงเธอถึงจะออกไปจากที่นี่ได้ โดยไม่ต้องมาอยู่ในห้องนี้กับเขา มันล่อแหลมเหลือเกิน กลัวว่าจะเกิดอีกครั้งน่ะสิ

“ก็คุณว่าผมปากหมาเอง แค่ผมอยากให้คุณพิสูจน์ ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรนะ” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาพร้อมทั้งลอบยิ้มด้วยความพึงพอใจ เรื่องมันเลยเถิดมาถึงขั้นนี้แล้วจะนอนเคลียร์หรือว่านั่งเคลียร์ก็ว่ามาเถอะ เขาไม่ติดอะไร เขาพร้อมที่จะเคลียร์กับเธอตามที่เธอต้องการนั่นแหล่ะ

“ไม่หันก็ไม่ต้องหัน ฉันไม่สนใจแล้ว” ว่าแล้วหญิงสาวก็กระชากผ้าห่มด้วยความแรง ก่อนที่เธอจะใช้ห่อตัวของเธอแล้ว ก็ลงไปเก็บเอาชุดเดรสสีดำพร้อมกับอาภรณ์ชิ้นน้อยที่มันวางระเกะระกะอยู่ตามพื้น แล้วเธอจึงลากผ้าห่มของโรงแรมแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไปทันที