“เปิดเลย เร็วๆ”
“คุณโส คุณจะทำอะไร ดึกดื่นป่านนี้ ฝันคงนอนหลับไปแล้ว”
“คุณ ฉันกำลังจะช่วยคุณนะคะ”
“ช่วยอะไร ที่คุณให้ผมรีบมาเพราะยันพิชไม่สบายไม่ใช่เหรอ แล้วนี่ยัยพิชก็สบายดีหนิ”
บิดาของพาฝันโวยวายเมื่อเห็นพิชชากับภัทรช่วยกันเปิดประตูบ้านจากนั้นสามแม่ลูกก็เข้าไปในร้าน
โสภาหลอกบิดาของพาฝันว่า พิชชาป่วยต้องรีบกลับบ้านด่วน ทว่าความจริงแล้วเธอแค่อยากมาจับโป๊ะลูกเลี้ยง
“คุณโส นั่นคุณจะไปไหน”
สามแม่ลูกจะเดินขึ้นไปที่ห้องนอนของพาฝัน บนชั้นสาม
“ลูกคุณเอาผู้ชายมานอนที่นี่ ฉันจะต้องสั่งสอนลูกสาวตัวดีสักหน่อย ทำตัวแบบนี้ได้ยังไง การศึกษาก็ดี”
“น้าโส! พ่อ กลับมาแล้วเหรอคะ” พาฝันทักขณะเดินลงบันไดมา เธอได้ยินเสียงเอะอะโวยวายจึงลงมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น
“น่าจะนอนอยู่ในห้อง” พิชชาฟ้องแม่
“พิชชา เธอพูดเรื่องอะไร!” พาฝันถาม เธอยังงุนงงว่าสองแม่ลูกเป็นอะไร
โสภารีบวิ่งสวนพาฝันขึ้นไป ตามด้วยพิชชา แล้วก
