“กว่าจะเสด็จนะ” ภัทรพูดขึ้นเมื่อเห็นพาฝันเดินมายืนอยู่ต่อหน้า
“ถ้านายโกหกฉันล่ะก็ นายตายแน่” พาฝันจ้องหน้าลูกชายแม่เลี้ยงอย่างเอาเรื่อง
“ตัวแค่เนี้ย จะมาฤทธิ์เยอะ” ภัทรพูดพร้อมรอยยิ้ม
สำหรับผู้หญิงตรงหน้านั้นถือได้ว่าสวยเกินสเปกเขาด้วยซ้ำ เขาคงจับเธอทำเมียไปนานแล้วถ้าไม่กลัวว่าแม่กับน้องสาวจะฆ่าตาย
“ทำไมต้องให้มาที่นี่” เธอถามอย่างหวาดระแวง
“ทำไมล่ะ ที่นี่ก็ที่สาธารณะตามที่เธอต้องการไง”
ภัทรทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
“ก็รีบพูดมาสิ” พาฝันเสียงแข็งใส่
“นั่งก่อน เพิ่งมาถึงเดี๋ยวก็ช็อกตาย ดื่มน้ำก่อนสิ” ภัทรเปิดขวดแล้วก็เทน้ำใส่แก้วให้ลูกสาวของพ่อเลี้ยง
“นั่งก่อน ฉันมีเรื่องสำคัญจริงๆ" เขาคะยั้นคะยอให้เธอนั่ง “ฉันแค่อยากขอโทษเธอ ที่เข้าไปในห้องวันนั้น”
พาฝันจ้องเขม็งไปที่หน้าหนุ่มรุ่นพี่อย่างไม่วางใจ
“นี่ฉันเข้าไปในห้องของเธอ ฉันแค่จะไปรอคุยธุระสำคัญ”
“นายบอกว่าเกี่ยวกับแม่” พาฝันโพล่งขึ้น
