หลังได้รับโทรศัพท์ของพาฝันเมื่อคืน คาร์เตอร์ก็อารมณ์ดีผิดปกติ ชายหนุ่มมาเรียนแต่เช้า นั่งกินข้าวเช้าคนเดียวเพราะเพื่อนๆ ยังมาไม่ถึง ระหว่างนั่งทานอยู่นั้นเขาก็บังเอิญเห็นนักศึกษาสาวใส่แว่นหนาคนหนึ่ง คาร์เตอร์จำได้ในทันทีว่าเธอเป็นเพื่อนที่ทำงานพิเศษของพาฝัน
ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงคนนั้นจะเรียนที่นี่
เด็กมหาลัยนี้มีคนต้องทำงานพิเศษด้วยเหรอ…
ที่นี่มีคนจนเรียนอยู่ด้วยเหรอ… อ้อ ก็น่าจะใช่เพราะไอ้พี่เลวของพาฝันก็เรียนที่นี่ด้วย…
คาร์เตอร์จ้องเขม็งไปที่พริมพา พริมพาเองก็รู้สึกได้ เธอแอบหันมาแล้วก็สบตาเขาเข้าอย่างจัง พริมพาตกใจมากที่ถูกเขาจ้อง เด็กสาวทำตัวไม่ถูก เธอร้อนรนจนทำของหล่น พริมพารีบเก็บของจากพื้นแล้วก็วิ่งหนีออกไปจนคาร์เตอร์งุนงงกับท่าทีของเธอ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมนักศึกษาบางคนถึงได้ทำตัวแปลกๆ
“คาร์เตอร์” เสียงใครบางคนเรียกเขา
คาร์เตอร์หันตามเสียงไปก็เห็นว่าเป็นวิโอลิน หญิงสาวกำลังส่ง
