"ถ้าไม่กลับบ้านตอนนี้ งั้นเข้ามารอในห้องก่อนไหม" ปิ่นมุกกะพริบตาปริบๆ จากที่คิดว่าจะลงไปรอป้าออยด้านล่างความคิดนั้นมันก็เริ่มจะลังเล ไม่รู้ว่าจะเทไปทางความคิดของตัวเอง หรือคล้อยตามไปกับคำพูดของเขาดี ด้านล่างในตอนนี้คงไม่มีใครอยู่ ประจวบเหมาะกับตอนนี้เป็นเวลาเกือบจะหนึ่งทุ่มแล้ว ฟ้าก็เริ่มมืดครึ้มไหนจะเสียงฟ้าคำรามยังคงดังเข้ามา... ถ้าเข้าไปในห้องกับเขา... แกร๊ก~ "หือ?" คนตัวเล็กครางอยู่ในลำคอ เมื่อไม่รู้ว่าเขาเข้ามาประชิดตัวเธอตั้งแต่ตอนไหน ฝ่ามือหนาจับอยู่ที่ลูกบิดประตูที่คนตัวเล็กยืนอยู่ ก่อนจะเปิดมันเข้าไปและนั่นก็ทำให้ตัวเธอไถลไปตามแรงที่เขาดันประตูเข้ามา ฝ่ามือหนาตวัดร่างเธอให้เข้าไปด้านในก่อนจะปิดประตูตามหลังมาพร้อมกับกดล็อกลูกบิดทันที... "ข้างนอกน่ากลัว อยู่ในห้องนี่แหละปลอดภัย" เขาเอ่ยพูดเสียงแผ่ว พร้อมกับใช้สายตาบอกให้เธอไปนั่งลงบนเตียง ซึ่งเป็นเฟอร์นิเจอร์เพียงไม่กี่ชิ้นในห้