Chapter 16
“สวัสดีค่ะคุณลูกค้า...” นับดาวยกมือไหว้ลูกค้าโต๊ะ A002 ซึ่งเป็นลูกค้าผู้ชายสองคน หน้าตาหล่อดูดีทั้งคู่ แต่อีกคนที่ใส่เสื้อเชิ้ตสีดำหน้าตาของเขาคุ้นมากเหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน
“ใช่...น้องนับดาวหรือเปล่า” ชายหนุ่มใส่เสื้อเชิ้ตสีดำมีผ้าพันแผลที่แขนขวาเอ่ยถามพีอาร์เซ็กซี่ที่ดูน่ารักน่าทะนุถนอม
“คะ...?” นับดาวขมวดคิ้วยุ่งกำลังคิดว่าเขารู้จักเธอได้ยังไง? เธอก็แค่ผู้หญิงธรรมดาไม่ได้สวยสะดุดตาที่ใครจะจดจำเธอได้ อีกทั้งเขาคนนี้ก็หล่อมากด้วย
“มึงรู้จักเหรอวะไอ้ขุนเขา...” ชายหนุ่มที่ใส่เสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินปลดกระดุมบนแผงหน้าอกเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มร้าย รอยยิ้มของเขาสองคนดูน่ากลัวสำหรับนับดาวจริงๆ เพราะยิ้มแค่ปาก แต่ทว่าแววตากลับนิ่งสนิทเข้าถึงยาก
“อืม...รู้จักแค่ชื่อ...”
“จำฉันไม่ได้หรือไง เราเคยเจอกันหน้าโรงพยาบาล...” ขุนเขาพูดความจำให้หญิงสาวตรงหน้าเลิกหายงง
“กูก็นึกว่ามึงจำผู้หญิงไ
