เมื่อใบบัวออกไปภายในห้องก็ตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง อชิระเดินถือข้าวของเข้ามาวางลงบนโต๊ะ และเดินมาหยุดอยู่ข้างเตียง ขนมหวานก็นั่งมองอชิระอยู่อย่างนั้น อยากรู้ว่าเขาจะพูดอะไรออกมาไหม และเหมือนอชิระจะรู้ว่าคนที่นั่งมองตัวเองนั้นต้องการอะไรชายหนุ่มจึงเอ่ยออกมา
“ฉันขอโทษ ขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำลงไป โดยเฉพาะเรื่องคืนนั้น ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เธอคิดสั้นนะขนม” ขนมหวานยิ้มเยาะ คว้าแก้วน้ำที่อยู่โต๊ะหัวเตียง ปาใส่คนตรงหน้ากระทบเข้ากลับศีรษะของอชิระเต็มๆ ก่อนแก้วนั้นจะร่วงลงสู่พื้นแตกกระจายพร้อมกับเลือดที่ไหลซึมออกมาข้างขมับ แต่อชิระกลับไม่ได้ขยับตัวหนีรู้สึกโกรธแต่อย่างใด ก้มหน้ายอมรับกรรม
สมควรแล้ว สมควรที่เขาจะโดนซะบ้าง
“ยืนนิ่งอยู่ทำไมล่ะ ทำไมไม่เข้ามาบีบคอฉัน ไม่ตบหน้าฉันหรือทำให้ฉันหัวแตกเหมือนที่ฉันทำกับคุณ กลัวอะไรขึ้นมา ทำไมเมื่อก่อนถึงไม่เห็นใจเย็นแบบนี้” เอ่ยบอกคนที่ยืนนิ่งเป็นตอ
